U kijkt naar de website van NRC Handelsblad gedurende de periode 1995-2001. Bezoek ook de de huidige site.
    R A D I O  &   T E L E V I S I E  
NIEUWS  | TEGENSPRAAK  | SUPPLEMENT  | AGENDA  | ARCHIEF  | ADVERTENTIES  | SERVICE 

  NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e


Televisie

Radio

F I L M   V O O R A F :
The Last Seduction

DANA LINSSEN
Zou het zo zijn, zoals de Amerikaanse filmjournalist Roger Ebert stelt, dat er in Hollywoodfilms vooral rollen zijn weggelegd voor kwetsbare, hulpbehoevende, fragiele en bedeesde vrouwen omdat de studiobazen bang zouden zijn voor voor sterke, eigengereide dames? Het klinkt als een slecht excuus, maar feit is dat vrouwen in de Amerikaanse filmwereld nog steeds worden beschouwd als het zwakke geslacht. Daar kon zelfs de femme fatale in de film noir van de jaren veertig geen verandering in brengen. Barbara Stanwyck, Joan Crawford en Rita Hayworth mochten dan wel allerlei mannen het hoofd op hol brengen en verleiden tot kwade daden, ze werden nooit geportretteerd als door en door verrot. Hun slechtheid had eerder iets tragisch.

Bridget, of onder welke andere naam Linda Fiorentino in The Last Seduction (1993) nog meer door het leven gaat, is gewoon slecht. Ze is elegant, dominant, sexy en slecht. Door en door slecht. Of beter gezegd, efficiënt slecht. Ze wil geld hebben en soms hoef je daar niet voor te werken, maar moet je er wat andere dingen voor over hebben. Zoals misdaad en moord. En daar kan je dan weer wat geld voor nodig hebben.

Zo ontrolt de plot van The Last Seduction zich in de beste traditie van de misdaadfilm. Bijna vanzelf, alsof de ondergang van de personages onvermijdelijk is. Voorbestemd. En Linda Fiorentino stiefelt daar een beetje tussendoor. In schaduwrijke steegjes en schaars verlichte bars, want geen film noir-cliché blijft onbeproefd. Al situeerde regisseur John Dahl (1956), die twee jaar eerder debuteerde met de eveneens neo noir thriller Red Rock West, zijn film niet aan de zelfkant van het grootsteedse waar Humprey Bogart en consorten hun weg vonden, maar juist in small town America. Het kwaad is overal. Maar Dahl trekt daar geen morele conclusies uit. Hij laat het zien en kluistert daarmee de kijker voor even aan zijn stoel.

Eind vorig jaar kwam The Last Seduction II uit. Het soort film dat Dahls onverwachte succes nog eens dunnetjes over wilde doen. Het soort film waarmee producenten hopen het succes van een origineel nog eens te evenaren. Dahl niet. Die had toen net de laatste hand gelegd aan alweer zo'n lekkere misdaadfilm: Rounders.

The Last Seduction (John Dahl, VS, 1993), VRT, 21.30-23.20u.

NRC Webpagina's
19 MAART 1999


    Bovenkant pagina

NRC Webpagina's © NRC HANDELSBLAD (web@nrc.nl)