NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

MARISKA GRAVELAND
'Snuffelende varkens' worden ze genoemd, de reizende seizoensarbeiders uit Days of Heaven (1978). Regisseur Terrence Malick maakt in deze film overduidelijk dat de mens zich geen illusies moet maken over zijn uitzonderlijke positie op aarde. We zijn wrede, besluiteloze dieren te midden van de oppermachtige flora en fauna. Ditzelfde pessimisme, of eigenlijk deze verwondering, druipt ook af van zijn nieuwste, moeilijk te doorgronden oorlogsfilm The Thin Red Line, die hij na twintig jaar afwezigheid van het filmtoneel maakte.

Days of Heaven is wat makkelijker te behappen, alhoewel de loodzware boodschap als een donderwolk over de film hangt. Die donderwolk heeft Malick ook gewoon gefilmd, net als de zielige vogelverschrikker. De film speelt zich af in Texas anno 1916, waar de korenhalmen wiegen in de wind en de bizons grazen in het gras. In dit ruige landschap voltrekt zich een drama vol list en bedrog tussen de landeigenaar, een arbeidster en haar minnaar. Allen denken even heer en meester te zijn over het leven, de akkers en de liefde. Een van hen blijkt echter te lijden aan een ongeneeslijke ziekte, de akkers worden bedreigd door een sprinkhanenplaag en ook met de liefde wil het niet echt vlotten. De plot is ronduit pathetisch. Malick gebruikt een losse, warrige vertelstijl, waarin lang wordt stilgestaan bij een vretende sprinkhaan, om dan ineens een grote sprong in de tijd te maken. Sommige scènes lijken lukraak in de film geplakt.

Na het draaien heeft Malick zich twee jaar in de montagekamer opgesloten, naar verluidt 'om de film te vinden' in de enorme hoeveelheid materiaal dat hij had geschoten.

De jury van Cannes vond dat hij daarin geslaagd was en gaf hem de prijs voor de beste regie. De Nederlandse pers was echter verdeeld: 'Een bewegende ansichtkaart', 'laat de geest onbevredigd', maar ook 'een grandioze tijdsschildering'.

De oogstrelende natuurbeelden, gefilmd met het natuurlijke licht van zon en vuur, leverde cameraman Nestor Almendros de Oscar voor de beste fotografie op, hoewel hij voortijdig de set verliet om voor Truffaut te gaan werken. Malick heeft zijn film nooit gevonden. Die is ergens tussen de graankorrels en de zemelen blijven hangen.

Days of Heaven (Terrence Malick, VS, 1978), Ned.3, 0.15-1.50u.