NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

Maarten Huygen
Het begon met een vrouw van tegen de dertig met een mooi gezicht en een sterk verhaal. Gisteren, bij B&W, vertelde ze over de gruwelijke scheldpartijen van haar vader vroeger.

Dat heeft haar voor de rest van haar leven verwond. Om haar heen zaten Sonja en twee andere vrouwen en allemaal hadden ze medelijden. Ik ook, zeker toen ze vertelde over die ene keer op haar vijfde jaar dat ze haar eigen kots had moeten opeten. Ze herinnerde zich het niet precies meer, want het was lang geleden, maar alla. Het moest worden rechtgetrokken. En dat kan, blijkt. Een nieuw delict, geestelijke mishandeling, doet opgang en het past binnen het huidige wetboek van strafrecht. Justitie had die mogelijkheid gewoon laten versloffen, zei advocate Gaby van Driem. In Den Bosch wordt nu een man vervolgd die zich aan geestelijke mishandeling van zijn dochter schuldig heeft gemaakt. De eis: een half jaar voorwaardelijk. Wel weinig, zou ik zeggen.

Nu zat er in dat solidaire gezelschap van B&W ook een spelbreker, een man, en die zag die zaak helemaal niet zitten. Chris Veraart, advocaat. Hij betuigde wel zijn medeleven, maar zei dat je dit soort zaken niet kunt bewijzen. Een gebroken neus kun je zien, maar geestelijke schade in het verleden niet. Slachtoffer Rascha Lindeman had therapie nodig, geen advocaat of strafrechter.

Dat was nu flauw. Ze had het toch zelf verteld? Geloofde hij haar dan niet? Zou hij het pikken als het misbruik zich in het gezin van zijn buurman voordeed, vroeg Lindeman aan Veraart. Natuurlijk niet. Volgens officier van justitie Brughuis was geestelijke mishandeling wel degelijk bewijsbaar. Gewoon een onafhankelijke psychiater erbij. Dat is knap, dacht ik, uit een paar klachten een heel verleden te kunnen deduceren. Die onafhankelijkheid is ook bijzonder. Daar is misschien een diploma voor. Want, zo begreep ik, behalve die ene waren er ook nog twee andere psychiaters bij betrokken, een trapje lager, want niet onafhankelijk, één voor de verdachte en één voor het slachtoffer. Voeg daar nog twee advocaten bij en je krijgt een levendige discussie in de rechtbank. Als het feit niet wordt bewezen, kan de vrijgesprokene met zijn psychiater tegen de psychiater van de tegenpartij een proces aanspannen wegens kwakzalverij.

Dan de fysieke mishandeling. Volgens Brughuis is wetenschappelijk aangetoond dat één op de tien vrouwen structureel mishandeld wordt in een relatie en één op de zeven vrouwen seksueel wordt misbruikt door familieleden. Toen ging ik rekenen: acht miljoen vrouwen, dus 800.000 zaken structurele mishandeling, 1,2 miljoen zaken seksueel misbruik. Het één overlapt het andere gedeeltelijk dus zeg anderhalf miljoen zaken met 4,5 miljoen psychiaters, drie miljoen advocaten anderhalf miljoen officieren van justitie en 4,5 miljoen strafrechters, hoger beroep niet meegerekend. Dat hoeft niet allemaal in één jaar, want het gaat over langere tijd. Maar de mannen zijn in dit verhaal nog vergeten, want die worden ook misbruikt. Beschuldigde vaders kunnen hun vader weer aanspreken. Van de geestelijke mishandeling is het quotum nog niet eens wetenschappelijk vastgesteld. Misschien moeten we ons beperken tot de gevallen die op tv komen.

Inmiddels was de sfeer bij B&W helemaal omgeslagen. De vrouwen waren het plotseling met Veraart eens, al zeiden ze dat niet met zoveel woorden. Aanklaagster Brughuis wou van geestelijke mishandeling helemaal geen apart delict maken, want ,,het is zo moeilijk te meten''. Het zou wel kunnen dienen als omstandigheid bij fysiek geweld. Aha. Advocate Gaby van Driem vond helemaal niet dat de rechter er altijd aan te pas moest komen. Als verdachte en aangeklaagde zich met hun psychiaters op haar kantoor zouden vervoegen, was het ,,halve werk al gedaan''. En de voor altijd beschadigde Lindeman? ,,Het enige wat ik van mijn vader wilde horen, is sorry'', zei ze. Dat is alles wat ze vraagt.