NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

Maarten Huygen
Wel twee keer heb ik haar gezien, Monica Lewinsky, in hetzelfde interview bij het Belgische Panorama en bij Barend en van Dorp op RTL4.

Zo gefascineerd was ik geraakt door de stemmingsveranderingen die als wolkschaduwen over haar gezicht trokken. Als volwassen vrouw keek zij soms wat lacherig terug op haar dolle avontuurtje in het Witte Huis. Inmiddels is ze 25. Haar generatie is meer in touch met sexualiteit, zei ze, zodat ze zeker niet is getraumatiseerd. De seks was ook zeker geen éénrichtingsverkeer. In het begin was de aandacht van Clinton geheel op haar gericht. Haar advocaten hadden haar verboden in detail te treden.

Zonder aanklacht van Starr was president Clinton een trofee geworden in haar kast, een anekdote over haar stagetijd om later nog eens giechelig te vertellen aan vrienden of misschien ooit in een boek. Geen moment klaagde ze of gedroeg ze zich als slachtoffer. Ze had het allemaal zelf gewild. De ellende kwam pas bij het verraad door haar vriendin Linda Tripp en de arrestatie door de FBI, waarna ze twee uur lang werd verhoord zonder bijstand van een advocaat of van haar moeder. Toen had ze overwogen om uit het raam van de hotelkamer te springen.

Jon Snow van het Britse Channel Four was tegelijk analytisch en empathisch, een combinatie die zelden voorkomt bij interviews. Stap voor stap nam hij haar door de verschillende fasen van het drama. Lewinsky was sober gekleed, jasje en broek, geheel zwart, om haar volle vormen wat af te dekken. Ze hield haar armen langs haar buik en haar benen bij elkaar geklemd zodat het geheel en profil wat geposeerd en beschaamd aandeed. Ze zei dat ze qua gewicht altijd op en neer ging en nu was ze wat dikker. Haar dikke haar was bijeengebonden en niet opgeblazen zoals bij eerdere beelden. Uit al die foto's van vroegere vriendinnen die in omloop zijn geraakt, blijkt dat Clinton houdt van big hair, type zuidelijke suikerspin. Juist door dat strakke haar viel de nadruk op haar gelaatstrekken. Soms was de wilskrachtige kin te zien. Ze had gedacht ,,nu of nooit'' toen ze de president voor de tweede keer zag en meteen bekend dat ze een crush op hem had. Dan weer zag ik haar schuin van boven, terwijl ze verdrietig haar ogen sloot. Haar gezicht was dik, zonder huidplooien of hangende oogzakken. Zacht kindervet. Een van die vroeg-volwassen, laat- rijpe twintigers die nog jaren van ongebonden pleziertjes voor zich hebben. Wat vond ze van president Clinton? Was ze gecharmeerd door zijn macht of door zijn persoon? Bij een president zijn beide elementen moeilijk te ontwarren. ,,Macht is de sterkste liefdesdrank'', heeft Henry Kissinger ooit gezegd en die kon er ook wat van. Toch kan ik me geen affaire voorstellen tussen Lewinsky en de presidenten Bush, Carter, Ford, Reagan of Nixon. Over Bush ging het gerucht dat hij een affaire had gehad met een secretaresse, een degelijke, wat oudere dame. Toch was hij niet het type van de pathologische schuinsmarcheerder.

Van al de genoemde presidenten blinkt Clinton uit in zijn allesoverweldigende charme in het persoonlijke contact met mannen en vrouwen. Als hij iets van iemand wil, bewerkt hij die aan alle kanten. ,,Hij fixeert je in zijn blik alsof hij je wezen laag voor laag afpelt'', zei Lewinsky. Voor een politicus, zeker voor een politiek staatshoofd is die charme een goede eigenschap omdat hij onverzoenlijke belangen en opinies aan elkaar moet lijmen. Tijdelijke allianties, wisselende vijandschappen. Het gaat om de kunst van de illusie en die ligt net een nuance anders dan de ,,leugen''. Maar veel presidenten en politici trekken thuis de voordeur dicht die hen scheidt van de politiek. Zo niet Clinton. Lewinsky ziet hem achteraf als 100 procent politicus, ook in zijn contact met haar. Vroeger thuis, met een alcoholische stiefvader, bleef hij diplomaat. Clinton is een sociale veelvraat, verslaafd aan aandacht en bevestiging. Nonchalant laat hij links en rechts rokende wrakken van persoonlijke teleurstelling liggen. Nu we alles weten, blijft dat deel van zijn presidentschap als autokerkhof in de geschiedenis achter. Maar Monica wordt rijk.