NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

BAS ROODNAT
Dat Pulp Fiction iets te lang duurt om alle aandacht tot de laatste minuut gevangen te houden ligt aan de hoge kwaliteit van de dialogen.

Die zijn hier en daar zo briljant dat noch regisseur Quentin Tarantino, noch de acteurs er ook maar een woord van wilden missen. Vooral het gekeuvel tussen de twee professionele huurmoordenaars John Travolta en de zwarte Samuel L. Jackson, als zij op weg zijn naar een van hun klussen, is een prachtig mengsel van shoptalk, grappen, God en de filosofie en vele koetjes en kalfjes. Zelfs Amsterdam komt even ter sprake. Travolta: ,,Daar eten ze mayonaise op hun frietjes, ik heb het zelf gezien!'' Aangekomen bij hun vier à vijf slachtoffers, worden ook dezen langdurig vermanend toegesproken met vele bijbelcitaten, alvorens genadeloos te worden afgeslacht.

Pulp fiction. Een rake Nederlandse vertaling wil me niet te binnen schieten, maar het duidt op een (geslaagde) poging om van de clichématige rotzooi in heel veel van de Amerikaanse gangsterfilms toch nog iets opzienbarends te maken. Dat gebeurt satirisch, cynisch en af en toe bijna sadistisch. De moordenaars zijn charmante intellectuelen die desondanks converseren in de taal van de penoze. De ondertitelaar heeft dan ook de grootste moeite om voor de tientallen 'fucks' en 'motherfuckers' voldoende Nederlandse synoniemen te bedenken.

Uit de drie vier verhaallijnen die elkaar kruisen en vervolgens hun eigen weg volgen, wordt een geheel gesmeed dat in een spel met de chronologie via een virtuoze cirkelgang op zijn pootjes terecht komt.

In dat geheel spelen Tim Roth en zijn liefje Amanda Plummer een complete parodie op het Bonnie & Clyde-motief en weet Uma Thurman een femme fatale-gehalte te bereiken dat grenst aan dat van wijlen Marlene Dietrich. Vooral in één der hoogtepunten, waarin zij samen met Travolta de twist danst. Het is een scène die net zo klassiek werd, of moet worden, als de regengoottapdans van Fred Astaire in Singin' in the rain.

Pulp fiction (Quentin Tarantino, VS, 1995). Veronica, 22.00-0.50u.