NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

LET OP: TYPEFOUTEN voorbehouden staat er pro forma onder de lijst met de nieuwe salaristabellen voor agenten die de politiebonden vorige week triomfantelijk onder hun leden hebben verspreid. Daarop konden ze precies aflezen hoeveel zij per 1 februari aanstaande er op vooruit zouden gaan. Te vroeg gejuicht. Geen typefout, maar een 'rekenfout' heeft ertoe geleid dat het op 16 januari moeizaam bereikte CAO- akkoord tussen minister Peper (Binnenlandse Zaken) en de vakbonden op losse schroeven staat. Een nieuwe slopende onderhandelingssessie, afgelopen nacht, heeft de partijen niet dichter bij elkaar gebracht. Het net voor twee jaar opgeborgen actiemateriaal van de politiebonden kan weer uit de kast worden gehaald.

De vraag is of er werkelijk sprake is van een rekenfout, zoals het ministerie van Binnenlandse Zaken stelt. Volgens minister Peper is het nooit de bedoeling geweest dat als gevolg van de gemaakte CAO- afspraken sommige categorieën er ruim zes procent in inkomen op vooruitgaan. De bonden bestrijden dit. Zij wijzen er op dat de salarisbedragen met alle consequenties, die Peper nu ter discussie heeft gesteld, bij het CAO- akkoord op tafel lagen. Een feit is dat de bonden in elk geval niet geheimzinnig hebben gedaan over de loonsverhoging die uit de CAO voortvloeit. In het Politieblad van de Nederlandse Politiebond waar het CAO- akkoord wordt toe gelicht staat letterlijk dat de inkomensverbeteringen uiteenlopen van 2,2 procent tot 6,2 procent. De plotselinge inkeer van Peper doet op het eerste gezicht dan ook vreemd aan.

DUIDELIJK IS WEL dat er twee weken geleden uitermate slordig is onderhandeld, als zulke interpretatieverschillen kunnen ontstaan. Dat heeft ongetwijfeld ook te maken met de structuur van het CAO- overleg. De politiebonden troffen niet de direct verantwoordelijke minister als werkgever tegenover zich, maar de voorzitter van het korpsbeheerdersberaad, in dit geval de burgemeester van Tilburg, J. Stekelenburg - hoe ironisch, de oud-voorzitter van de vakcentrale FNV. Hij moest op twee borden tegelijk schaken: aan de ene kant met de bonden, aan de andere kant, voor de benodigde financiële ruimte, met de ministeries van Binnenlandse Zaken en van Financiën .

Wat het allemaal nog gecompliceerder maakt is de relatie die bestaat tussen de politie- CAO en de onderwijs- CAO. Na dat bij de politie de zaak leek afgerond, verklaarde minister Hermans (Onderwijs) dat deze CAO richtinggevend was voor de onderwijs- CAO. Met andere woorden: het 'foutje' van Binnenlandse Zaken (kosten 35 miljoen gulden) zou hem een veelvoud van dat bedrag kunnen kosten. De ontstane paniek op de verschillende ministeries is dus wel enigszins verklaarbaar.

HET VOORLOPIGE resultaat is dat de politie- CAO weer open ligt en dat het onderwijs nog steeds geen CAO- akkoord heeft. Peper heeft als eerstverantwoordelijke minister vooralsnog het grootste probleem. Twee weken geleden kon hij nog pronken met wat was gaan heten het 'Peper- periodiek'. Nu heeft datzelfde periodiek zich tegen hem gekeerd. Het staat inmiddels genoteerd op zijn politieke conduitestaat.

Zie ook:
Na het Peper-periodiek (18 januari 1999)