U kijkt naar de website van NRC Handelsblad gedurende de periode 1995-2001. Bezoek ook de de huidige site.
teller
    R A D I O  &   T E L E V I S I E  
NIEUWS  | TEGENSPRAAK  | SUPPLEMENT  | AGENDA  | ARCHIEF  | ADVERTENTIES  | SERVICE 

  NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e


Televisie

Radio

F I L M   V O O R A F :
The Buddy Factor

BAS BLOKKER
Als het beeld nog zwart is van het begin, vat een vrouwenstem de film al voor ons samen. Eerst moet je slaaf zijn voor je jezelf succesvol mag noemen. De drijfveren voor succes zijn ambitie, hebzucht, soms liefde. Er zijn verhalen over succes dat door liefde is geïnspireerd - dit is niet zo'n verhaal.

We mogen ons opmaken voor een Faustiaans verhaal, in Hollywood. Faust is Guy, een melkmuil die hogerop wil in het studiosysteem. Hij treedt in dienst bij producent Buddy Ackerman. Als assistent, dat wil zeggen als voetveeg, als boksbal, als pooier en koffiejuffrouw tegelijk. Hij slikt het allemaal, ondanks de pogingen van onafhankelijk producente Dawn om zijn rug te rechten. Hij slikt het tot hij barst en op een nacht Buddy in gijzeling neemt en hem wat klunzig martelt. Zo wachten we op de apotheose die in het eerste beeld al is weggegeven: Guy rookt een sigaretje in het ochtendgloren, terwijl achter hem de ambulancebroeders een lijk wegdragen.

The Buddy Factor (of Swimming with Sharks, de film heeft hier onder geen van beide titels de bioscoop gehaald) is heel lang een bedrieglijk gemakkelijke film. De vernederingen die Guy ondergaat van Buddy worden met veel gevoel aangebracht. Buddy mag zich graag uitleven in oneliners (,,als je een wc-pot was, zou ik niet eens de moeite nemen door te trekken'') en sarcasme (,,oeh, heb ik je gevoelens gekwetst?'').

Maar er zijn al direct aanwijzingen dat regisseur George Huang iets meer heeft willen doen dan zijn eigen ervaringen als assistent in een zwarte lachfilm omzetten. En gelukkig is dat 'iets meer' niet beperkt gebleven tot een Moraal voor het verhaal - want die is nu juist weer een beetje obligaat, namelijk dat wie met haaien wil meezwemmen, zelf haai moet zijn.

Nee, het aardige zit in de dubbelhartigheid van alle karakters. Onderdanigheid is verhulde arrogantie, opstandigheid verbergt horigheid, sadisme verdriet. Zelfs de slapheid van Guy, eenmaal doorzien door Dawn, krijgt een sinistere glans en is een genadelozer oordeel over Hollywood (als dat al de bedoeling van de regisseur was) dan de grofheid van Buddy: ,,Here it is: kill your parent, fuck your friends and have a nice day.''

En gelukkig maar dat Buddy wordt gespeeld door Kevin Spacey. Hem lukt het aan de botte baas een treurige schaduw mee te geven, en een woede die meer dan grof is, al zien we dat allemaal pas als de film al bijna is afgelopen.

The Buddy Factor (George Huang, 1994, VS), Ned.1, 23.21-00.51u.

NRC Webpagina's
11 DECEMBER 1998


    Bovenkant pagina

NRC Webpagina's © NRC HANDELSBLAD (web@nrc.nl)