NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

Door onze redacteur ERIK OUDSHOORN
HEERENVEEN, 2 DEC. Heerenveen-trainer Foppe de Haan had halverwege het duel tegen PSV ,,pien in de kop'. Na afloop was het weg. Toen snakte zijn vakgenoot Bobby Robson naar adem en had de Engelsman een glas mineraalwater nodig om met zijn schorre stem weer duidelijke klanken te produceren. Heerenveen-PSV (3-3) eiste zijn tol bij de oefenmeesters. Een foutenfestival had een krankzinnige wedstrijd opgeleverd. ,,Alleen het publiek heeft gewonnen'', constateerde De Haan.

Toen PSV een minuut na rust een 3-0 voorsprong nam, leek het Friese publiek een zware tweede helft tegemoet te gaan. Het zou waarschijnlijk drie kwartier afzien worden. Hoewel geen Heerenveen-aanhanger zich door de vorst had laten weerhouden om de ontmoeting met de voormalige topclub te bezoeken, had de ijskoude wind toch al voor ontberingen op de tribunes gezorgd. Het stadion was tot de laatste plaats bezet. Daarom zat Foppe de Haan in de rust met een enorme kater. Enkele deuren verder wreef Bobby Robson zich tevreden in zijn handen. Hij rekende op drie punten, of liever gezegd zes punten. Want een zege op Heerenveen, dat hij ziet als een directe concurrent voor Europees voetbal, had volgens de Brit een dubbele waarde.

Nadat Iwan de Eindhovense ploeg op een nóg ruimere voorsprong had gebracht kon eigenlijk niets meer misgaan. Maar toen kwamen er bij Heerenveen geheime krachten los. Het Friese publiek had tot dat moment geen greintje teleurstelling laten merken. Het bleef massaal achter Heerenveen staan. De trots van het Noorden had de achterstand gezien het aanvallende spel niet verdiend. Maar PSV toonde zich net als tegen Ajax een ploeg van sluipschutters, met Nilis als de gevaarlijkste aanvaller. Uit pure wanhoop gingen de Friezen opportunistisch voetballen. Met lange passes naar voren. De Haan gooide steeds meer olie op het vuur door extra aanvallers in te zetten. ,,Oorlog maken en donderen'', had hij zijn spelers in de rust gezegd.

Het kwartiertje pauze benutte De Haan bovendien door zijn eerste offensieve maatregel te nemen. Radomski, de bewaker van Khokhlov, die schuldig was geweest aan twee tegentreffers, werd vervangen door Samardzic. Gérard de Nooijer moest zich in de resterende wedstrijd ontfermen over Khokhlov, de aanvallende middenvelder van PSV. Dat liep nog bijna verkeerd af, want de dadendrang van De Nooijer die het liefst broer Dennis in de spits opzoekt, was veel te onbesuisd. Niettemin verkleinde Heerenveen al na zeven minuten de marge tot 1-3. De toeschouwers geloofden weer in een goede afloop. De Haan stuurde twee extra aanvallers in plaats van twee verdedigers het veld in. Nadat Heerenveen op gelijke hoogte was gekomen gokte hij liever op een overwinning dan een punt veilig te stellen. Geheel conform de bedoeling van de nieuwe puntentelling, maar weinig trainers durven zo te handelen. Robson wisselde in de laatste minuut bijvoorbeeld rechtshalf Iwan voor Lucius, die doorgaans rechtsback speelt. Op dat moment speelde Heerenveen met zes aanvallers: Talan, De Nooijer, Pahlplatz, Gusatu, El Khattabi en Samardzic. Het alles-of-niets-offensief leverde niet het gewenste resultaat op, al was Gusatu met een kopbal kort voor tijd dicht bij de winnende treffer.

De Haan gaf toe dat de aanvalsdrift ook een beetje uit nood was geboren. ,,Houttuin had een spierblessure. Ik had nog wel een verdediger op de bank, maar ik dacht: laten we nu ook maar alles op alles zetten om te winnen. Het was een ingecalculeerd risico. We hadden het volk al genoeg spektakel geboden. Dan is de deceptie niet zo groot wanneer je alsnog verliest.''

Zo kreeg deze wedstrijd als amusementswaarde een negen en maakte De Haan zijn verkiezing tot trainer van het jaar weer eens waar. Robson had het schouwspel verbijsterd gadegeslagen. Hij sprak achteraf over een ,,fantastische Nederlandse wedstrijd''. Zijn excuus luidde dat PSV zijn vierde wedstrijd in tien dagen speelde, zaterdag 75 minuten met tien man alles had gegeven en daardoor nu in de tweede helft vemoeid raakte. Toch waren zaken waarneembaar die daar weinig mee van doen hadden. Robson kon constateren dat spits Van Nistelrooy zwak speelde en kennelijk nog onder de indruk was van de dubieuze rode kaart die hij zaterdag kreeg in het duel met De Graafschap. Daarnaast zag hij dat zijn middenveld in de tweede helft werd weggespeeld. Bovendien was de opbouw vanuit de chaotische defensie slecht. Dat was weer voor een deel te wijten aan de geringe inbreng van centrale verdediger Dirkx. Alleen door de klasse van Nilis leek het spel van de Brabanders nog wat. Heerenveen domineerde de wedstrijd in het eerste halfuur, maar PSV nam via Nilis de leiding. Een fout van Radomski strafte de Belg genadeloos af. PSV had dit keer de scheidsrechter niet tegen. Luinge had voor een strafschop kunnen fluiten toen Iwan voor het doel Dennis de Nooijer onderuit trok. Ondanks vaak chaotische taferelen bleef PSV in de eerste helft zonder tegentreffers en vergrootte het zelfs de voorsprong. Na een mislukt schot van Fuchs gleed de geheel vrijstaande Khokhlov de bal alsnog in het doel: 0-2. Kort na rust profiteerde Iwan opnieuw van balverlies in de Friese defensie.

Na het derde doelpunt van PSV begon de inhaalrace van Heerenveen. Dennis de Nooijer bediende De Visser, die eenvoudig kon scoren: 1-3. Vijf minuten later stuurde De Visser Pahlplatz weg. De flankspeler trok de bal voor op Talan: 2-3. Fuchs raakte voor PSV nog met een volley de deklat. Maar Samardzic bepaalde even later de eindstand op 3-3, nadat Nikiforov een kopduel verloor van Dennis de Nooijer.

( a d v e r t e n t i e s )