NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

HANS MOLL
Amerikaanse filmregisseurs hebben er patent op: idiote achtervolgingen, slappe teksten en ingewikkelde plots. Ook de actieserie Players (1997) op SBS6 is super-Amerikaans. Groentenstalletjes worden omver gereden, auto's botsen op elkaar, terwijl de hoofdrolspelers wat aan het ouwehoeren zijn. Zo nu en dan bukken ze wanneer er op ze wordt geschoten en opeens staan ze op een dakterras. Daar ligt degene met wie ze een afspraak hebben, onder het bloed, doodgeschoten zo te zien. We zijn twee minuten verder en hebben ondertussen kennis gemaakt met de acteur Ice-T, bij velen beter bekend als vader van de gangstarap met het omstreden liedje Cop Killer.

Rap bestaat uit simpele sing-song teksten waarbij het gebruik van grove woorden niet wordt geschuwd, vrouwen het hevig te verduren hebben en de politie staat voor alles wat slecht, gemeen en verdorven is. Overigens heeft Ice-T, ware naam Tracy Marrow, steeds beweerd dat hij met zijn lied niet de bedoeling had mensen op te roepen agenten dood te schieten. In Players gaan ook geen agenten dood, al spelen er wel verwerpelijke vertegenwoordigers van de Hermandad in.

De man onder het bloed, in het begin van Players, blijkt onderdeel van een sting, een con game. De slachtoffers overleven en de boeven die eerst de boventoon voerden delven het onderspit. De speelfilm The Sting (1973) is natuurlijk het beroemdste voorbeeld van zo'n cross & double cross. De bedonderaar wordt bedonderd om uiteindelijk de tegenpartij onverwacht, vanuit een schijnbare 'no win'-positie weer gigantisch te beduvelen. The Usual Suspects was ook zo'n beroemde con-movie, maar dan hebben we het over goede films.

In Players zijn de drie hoofdrolspelers waaronder Ice-T voorwaardelijk in vrijheid gesteld. De voorwaarde is dat zij de FBI ter wille zijn gevoelige zaken op te lossen. Zoals het op heterdaad betrappen van corrupte agenten. Dat was de plot die de eerste vijf minuten - met achtervolging en shoot out - op het scherm werd afgeraffeld. Vervolgens worden ze voor de keuze gesteld: ze kunnen een man die vijftien miljoen dollar aan 'bonds' heeft gestolen uit een zwaar bewaakt gebouw ontvoeren of ze gaan weer terug naar de gevangenis. Als er een CAO voor kijkers bestond, dan krijgt de kijker in deze aflevering waar voor zijn geld. Grapjes en gladde praatjes, vechtpartijen, dreigend aanstormende metrotreinen, een bad guy die er vanaf twee kilometer afstand uitziet als een bad guy, gierende remmen, een aantal mooie meiden (bijrollen), schietpartijtje, knalletje boem met explosieven, klap voor kanus, gescheiden geliefden, zielige scene met kind (loopt allemaal goed af) en uiteindelijk winnen de good guys big. Hoera!

Navertellen van dit soort verhalen is altijd slaapverwekkend. Kijken ernaar kan nog net, als je het maar niet serieus neemt. Er wordt gelukkig alles in Players gedaan om het verhaal niet serieus te hoeven nemen. Zo worden Ice-T en de zijnen op tv getoond als verdachten van moord en niemand van het ploegje probeert zijn uiterlijk te vermommen. Maar voor wie niets verwacht is Players een aardige serie.

Players, morgen, SBS6, 17.50-18.50u.