NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

JUURD EIJSVOOGEL
Amerika's populairste tv-serie heeft er na negen seizoenen dan eindelijk aan moeten geloven. Gisteren werd de laatste aflevering uitgezonden van Seinfeld , de fameuze 'show about nothing'. En de grote verrassing was dat de sitcom die zich op voor liet staan nooit te moraliseren, deze 75 minuten durende finale in het teken stond van grote thema's als: hoogmoed komt voor de val, alle kwaad wordt gestraft en wat gij niet wilt dat u geschiedt, doet dat ook een ander niet.

Vanzelfsprekend werden al die wijsheden niet werkelijk aan het Amerikaanse publiek voorgehouden, ze werden alleen met clownesk aplomb in stelling gebracht om de komedie over de vier Newyorkse neuroten op een aardige manier af te sluiten. De uitzending werd bekeken door een kleine 80 miljoen Amerikanen.

De media hebben er alles aan gedaan om het einde van de serie voor te stellen als de afsluiting van een tijdperk. Maar of veel Amerikanen dat geloven, mag betwijfeld worden. Wel is zeker dat Seinfeld het record van 1,4 miljoen dollar voor een commercial van 30 seconden, in januari dit jaar gevestigd tijdens de Super Bowl, met nog eens 400.000 dollar heeft overtroffen.

Er was zeker een opmerkelijk groot en trouw publiek voor de show, met zijn bizarre humor en zijn egocentrische en door trivialiteiten geobsedeerde personages. En de laatste uitzending was zonder twijfel een nationaal evenement. Ten minste één buurtfeestje in Washington werd gisteravond om acht uur kort onderbroken, omdat alle gasten thuis snel de videorecorder gingen aanzetten. En tijdens het plechtige jaarlijkse diner van de American Jewish Committee, waar enkele honderden gasten aanzaten met de Israelische premier Netanyahu als eregast, werden de aanwezigen maar liefst drie keer gerustgesteld dat zij na afloop in het Hilton-hotel naar een herhaling op video konden kijken. Op Times Square in New York verzamelde zich een massa mensen voor een tien meter hoog scherm.

Maar of Amerika nu opeens een ander land is, zonder nieuwe grappen van Jerry Seinfeld en zijn vrienden? Men keek er graag naar, maar lijkt er niet van bezeten, alle opwinding van orakelende mediafilosofen ten spijt.

Om te beginnen is het Amerikaanse publiek met de komst van de kabel en de wildgroei van tv-stations zo versnipperd, dat geen programma ooit meer zo'n kijkdichtheid kan halen als I Love Lucy in de jaren vijftig. Lucy is niet alleen nog altijd de best bekeken show aller tijden - herhalingen ervan zijn dagelijks te zien, overigens net als die van All in the Family en andere succesvolle sitcoms. Nu al worden oude afleveringen van Seinfeld met succes vertoond (liefhebbers roepen al jaren dat die beter zijn dan de nieuwe), en ongetwijfeld zal de 'show over niets' nog decennialang over het scherm trekken.

Critici van Seinfeld hebben beweerd dat de zelfingenomen personages de laatste uitwassen waren van het Reagan-tijdperk, onverantwoordelijke dertigers en veertigers die een ,,verheerlijking van het yuppiedom van de jaren negentig'' belichaamden. Gisteravond werden zij van repliek gediend, sterker nog, ze werden in het gelijk gesteld - maar wel met een vette knipoog.

Jerry, George, Kramer en Elaine moeten na al die jaren eindelijk boeten voor hun misselijke cynisme en onverschilligheid voor het leed in de wereld. De boze postbode krijgt zoete wraak. De vier helden leren dat lachen om het leven nergens goed voor is.

De plot laat het viertal getuige zijn van een autodiefstal, waar ze natuurlijk alleen maar zieke grappen over maken en geen stokje voor steken. Dat komt The New York Four te staan op een proces wegens ,,misdadige onverschilligheid''. Al hun slachtoffers en vijanden van de afgelopen jaren, van de Soep Nazi tot het oude dametje van wie Jerry ooit een brood stal, komen opdraven om te getuigen over hun verderfelijke karakters. Ze eindigen in de cel, zeurend, als in een klassieke scene, over de beste plaats voor het tweede knoopje van een overhemd. ,,Hebben we deze conversatie niet al eens eerder gehad?'', vraagt Jerry tot slot, aangevend dat het een goed moment is om te stoppen.