NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

Frits Abrahams
,,Eén ding hebben we hier vanavond wel geleerd: het is een ziekte.''

Zo besloot Paul Witteman gisteravond zijn uitzending van B&W over ME. Daarmee is het laatste woord gesproken. We kunnen er verder wel over ophouden, de discussie in de medische wereld is overbodig geworden: ME is dus een ziekte.

Het klonk alsof er in de uitzending - over ME bij kinderen - een serie onweerlegbare bewijzen was geleverd, maar alles wat we hoorden, waren de bekende beschrijvingen van vermoeidheidsverschijnselen. Daarover kwamen een kind, een moeder, een kinderarts en ervaringsdeskundige Renate Dorrestein aan het woord.

De kinderarts, dr. Kruis, had dertig kinderen onderzocht en verschijnselen geconstateerd die varieerden van slaapstoornissen tot spierpijn. Op de vraag wat de oorzaak kon zijn, moest hij het antwoord volledig schuldig blijven. Hij deelde mee dat bij zijn uitvoerige onderzoek niets was gebleken van ontstekingen of stofwisselingsstoornissen. Wel hadden de onderzochte kinderen 'een hoog ambitieniveau' en observeerden ze hun eigen lichaam bijzonder intensief. Wat de dokter uit die laatste constateringen wilde afleiden, bleef onduidelijk.

Renate Dorrestein kwam niet veel verder dan de mededeling dat Nederland nu 20.000 ME-patiënten telt. Ze zegt die dingen altijd met zo'n zweempje van triomf dat mij doet vrezen dat ze niet zal rusten voordat we de mijlpaal van een miljoen ME-patiënten hebben gehaald. Met nog een paar van zulke suggestieve tv-uitzendingen moet dat trouwens aardig kunnen lukken.

Om alvast te anticiperen op de woedende ingezonden brieven van de ME-lobby: ik zeg hier niet dat ME niet bestaat - die discussie laat ik graag over aan degenen die ervoor hebben doorgeleerd. Ik zeg alleen dat ik zo langzamerhand doodmoe word van zulke eenzijdige voorlichting over ME als in deze aflevering van B&W. Zo lang een ziekte in de medische wereld nog zo omstreden is, hoort een dergelijke uitzending kritische tegengeluiden te bevatten. Er zijn genoeg capabele artsen te vinden die daartoe in staat zijn. Als zij in zo'n uitzending niet aan bod kunnen komen, voel ik me als kijker gemanipuleerd.

De IKON ging verder met Jonge Heren, een serie waarin jongens over hun intiemste gedachten worden geïnterviewd. Een aardig idee, al zal het weinig verrassends opleveren voor kijkers die zelf jongen zijn geweest. Dé verrassing was eigenlijk vooral dat de jongens zo openhartig durfden te zijn.

Enkele uitspraken over porno en zelfbevrediging.

,,Ik heb wel eens zo'n film gezien dat ik meteen erna naar de wc ging. Dan baal je dat je geen meisje hebt. Dan zou je zó graag willen neuken.''

,,Ik had behoefte om er met andere jongens over te praten, maar niemand zei iets, behalve mijn boezemvriend.''

,,'s Morgens doe ik het nooit, alleen 's avonds.'' ,,Ik heb het één keer geprobeerd. Ik vond het niet fijn. Daarom neem ik nu verkering.''

,,De frequentie wisselt sterk. Als ik me verveel, trek ik er wel driemaal per dag aan. Ik heb het ook als slaapmutsje gedaan.''

,,Bij rukken kun je net zo goed aan koeienvlaai denken, het maakt niet uit voor het klaarkomen.''

,,Je fantaseert dat je hele avonturen beleeft in de trein.''

De jongen van die laatste uitspraak wordt inmiddels uitstekend bediend door de tv-reclame van Schiesser. We zien daarin hoe een aantrekkelijke, jonge vrouw zich in de trein van haar slipje ontdoet en vervolgens de mannelijke passagier tegenover haar uitdagend aankijkt. Ik dacht eerst dat het een reclame van NS was, want een betere manier om de man van de auto in de trein te krijgen, is er volgens mij niet.