NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

DANA LINSSEN
De mythe van Orpheus die in de onderwereld afdaalt om zijn geliefde Eurydice weer tot leven te smeken, is zo aansprekend dat het me verbaast dat er (in tegenstelling tot bijvoorbeeld opera's) niet meer films naar zijn gemaakt.

Natuurlijk zijn er genoeg films over dode geliefden, die al dan niet teruggekeerd naar de aarde of wakend vanuit het hiernamaals nog het een en ander proberen recht te zetten, met Heaven Can Wait (Warren Beatty, 1978) en Ghost (Jerry Zucker, 1992) voorop. Maar afgedaald in het schimmenrijk wordt er meestal alleen in schimmige horrorproducties en dan nog met veel minder nobele bedoelingen.

De twee beste verfilmingen van de Orpheus-mythe dateren al weer uit de jaren vijftig en staan beide niet eens te boek als de meest trouwe. Orphée (1950) van Jean Cocteau verplaatste de handeling naar het toenmalige Parijs. De muzische zanger was een dronken dichter (Jean Marais) geworden en de Dood (een ijzingwekkend mooie Maria Casarés) stal veel meer harten dan de gestorven Eurydice. Orfeu Negro (1959) staat nog een stapje verder van de Griekse wereld af. Regisseur Marcel Camus (1912-1982) koos het jaarlijkse carnaval in het Braziliaanse Rio de Janeiro als setting voor een even lyrische als sensuele film. Orfeu (Breno Mello) is een trambestuurder en zijn Eurydice (gespeeld door Camus' echgenote Marpessa Dawn) een eenvoudig plattelandsmeisje dat naar de grote stad komt om feest te vieren. De menigte danst en deint, de stampende muziek is duizelingwekkend en in die uitgelaten mensenmassa duikt de dood op, als ongewenste gast in ongepaste vermomming om Eyridyce op te eisen. In de mythe werd zij door een slang gebeten, hier is het haar minnaar zelf die haar per ongeluk electrocuteert als zij zich schuil houdt in de tramremise.

Camus' film (onderscheiden met een Gouden Palm tijdens het Filmfestival van Cannes en een Oscar voor beste niet Engelstalige film) weet door de extatische carnavalstaferelen een geslaagde profetie te geven van Orpheus' einde in de mythe. Opgehitst door zijn treurzangen werd hij door de Bacchanten verscheurd.

Orfeu Negro, (Frankrijk, 1959, Marcel Camus), TV5, 20.05-21.50u.