NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

Journalistieke glamour in VS ter discussie na bedrog

Een jonge succes-journalist bijt in het stof. Hij verzon een verhaal en probeerde zijn bedrog af te dekken met een nep-website.

Door onze correspondent JUURD EIJSVOOGEL

WASHINGTON, 14 MEI. De geloofwaardigheid van het invloedrijke Amerikaanse opinieweekblad The New Republic heeft een lelijke deuk opgelopen. Een artikel over een jonge computer-hacker, dat twee weken geleden in het blad verscheen, blijkt volkomen verzonnen te zijn. The New Republic heeft de 25-jarige auteur, een vaste medewerker, op staande voet ontslagen.

Maar daarmee is de kwestie niet afgedaan. De journalist, Stephen Glass, schreef ook voor bladen als Rolling Stone, Harper's en George, die nu nagaan of ook zij misschien verzonnen artikelen gepubliceerd hebben. Glass publiceerde één stuk in The Washington Post en had zijn eerste artikel net ingeleverd bij The New York Times, waar het nog niet geplaatst is.

De affaire heeft in Washington de vraag opgeworpen of journalisten, en vooral jonge journalisten, niet te veel onder druk staan om voortdurend spraakmakende artikelen te schrijven. Veel ambitieuze nieuwkomers in de Washingtonse journalistiek zouden tegenwoordig niet meer bereid zijn om de kneepjes van het vak te leren bij het verslaan van vaak niet erg sensationele politieke kwesties. Ze zouden er alleen nog maar op uit zijn om zo snel mogelijk op te vallen, naam te maken, en via goedbetalende glossy tijdschriften of de televisie roem te verwerven en veel geld te verdienen. En de bladen, is de vrees, werken die opstelling zelf in de hand.

Glass maakte deel uit van een cultuur, schreef The Washington Post gisteren, ,,waarin in prestigieuze, Washingtonse tijdschriften die geen winst maken, journalisten tegen bescheiden betaling inhuren en hen vervolgens aanmoedigen om bij te klussen bij rijke tijdschriften in New York. De glossies in Manhattan krijgen zo een ingang in de hoofdstad zonder vaste aanstellingen hoeven te betalen. En het jonge talent moet verschillende banen zien te combineren.'' Wat voor sommigen niet vol te houden is zonder bedrog.

Glass liep tegen de lamp toen een redacteur van de website van Forbes Magazine, die regelmatig over hetzelfde onderwerp schrijft, het bewuste stuk las en argwaan kreeg. Deze Adam Penenberg kon geen van de namen of instellingen achterhalen die voorkwamen in het stuk van Glass - een verhaal over een 15-jarige hacker die voor veel geld in dienst treedt bij een software-bedrijf waarvan hij de computer heeft gekraakt.

Penenberg trok aan de bel bij de hoofdredacteur van The New Republic. Toen die Glass aan de tand voelde, probeerde de journalist hem aanvankelijk nog op het verkeerde been te zetten. Hij maakte daartoe zelf een website en een voicemail-boodschap van het gefingeerde software-bedrijf, en hij fabriceerde aantekeningen van interviews die hij gehad zou hebben. Maar zijn baas doorzag hem toch.

Wie het artikel nu leest, kan zich moeilijk voorstellen dat het niet meteen bevreemding heeft gewekt bij The New Republic. De 15-jarige held van het stuk wordt op een conferentie van hackers uitbundig geprezen door hackers en toplieden uit het bedrijfsleven. Hij krijgt 81.000 dollar aan studiebeurzen en een collectie zeldzame stripboeken, klimt tijdens een formeel diner op zijn stoel, verklaart dat hij per computer de bankrekening van een ander bedrijf heeft bevroren en roept dan als een verwend kind tot zijn bewonderende publiek: ,,Ik wil een reis naar Disney World.''