R A D I O & T E L E V I S I E
|
NIEUWSSELECTIE
S e l e c t i e
Televisie
|
F I L M V O O R A F :
48 Hours
BAS BLOKKER
Tot zover is 48 Hours dus een doodnormale politiefilm. Totdat Eddie Murphy mee begint te doen. 48 Hours zou allang vergeten zijn, als het niet de eerste film met Eddie Murphy was. Hij was beroemd geworden in het tv-programma Saturday Night Live, dat eerder komieken als Dan Akroyd en John Belushi naar de film had gesluisd. Murphy is Hollywood toegediend als een dosis speed - en de euforie was na een paar films alweer over. Zijn laatste films (zoals The Nutty Professor) waren steeds slappere aftreksels van wat hij eerder heeft vertoond. Zijn handelsmerk is de grote bek, waarmee hij of goed liegt of juist zegt waar het op staat. Als hij met een vrouw naar een hotelkamer gaat en Nick zegt: have fun, dan zegt Eddie: I'm gonna have sex, Jack. Hij kan zijn stem even gemakkelijk buigen van blaf tot zacht als poetskatoen. Zijn grappen zijn altijd reacties, zo adrem dat het werkelijk lijkt of hij ze ter plekke verzint. Eddie Murphy heeft in 48 hours zoveel naturel dat je een beetje medelijden krijgt met Nick Nolte, die de hele film doorstrompelt met dat zakkige lichaam van hem en die stem van kattebakkorrels. Eddie is een mede-boef van de moordenaar en wordt door Nick uit de gevangenis gehaald om hem te helpen bij de opsporing. Natuurlijk moeten ze eerst niks van elkaar hebben en worden ze gaandeweg buddies. Maar let niet op het verhaal, het gaat alleen om de oprispingen van Eddie. Beste scène is het moment dat Nick en Eddie inlichtingen moeten zien te krijgen in een bar vol Texaanse rednecks. Eddie leent Nicks insigne en bluft zich door het racistische cowboy-publiek. ,,I am your worst fucking nightmare: I am a nigger with a badge. Dat betekent dat ik je op je lazer kan geven wanneer ik maar zin heb.'' En Nick Nolte kan zwijgend toekijken.
48 Hours (Walter Hill, VS'82), SBS6, 20.30-22.10u.
|
NRC Webpagina's
26 MAART 1998
|
Bovenkant pagina |