R A D I O & T E L E V I S I E
|
NIEUWSSELECTIE
S e l e c t i e
Televisie
|
O O G I N O O G :
Een pijnlijke avond voor de ogen
FRITS ABRAHAMS
Willeke Alberti en Jeroen Krabbé samen in het bubbelbad in de chalet van Rik Felderhof - dat moet toch onvergetelijke beelden kunnen opleveren? Is er een interessantere combinatie denkbaar? De tomeloze ijdelheid van Jeroen, de drie scheidingen van Willeke en de onderdanige aandacht van Rik? Maar nee. Jeroen liet een wind in het bad, en daarmee moesten wij het doen. Willeke was er schaterlachend tevreden mee: zó hard had ze ze sinds Soeren niet meer gehoord. De stemming zat er meteen goed in. ,,Ik moet iemand om te dekken hebben'', zei Willeke, toen ze bedoelde dat ze graag voor iemand kookte. Jeroen kwam niet meer bij. Willeke liet een penisvormig croissantje zien aan het ontbijt. ,,Dat is voor ontbijt op bed.'' Ze lagen blauw. Er mag tegenwoordig heel veel bij de NCRV. Sonja Barend had Arnon Grunberg op bezoek. Om de een of andere reden vlotte het gesprek niet, het was alsof Sonja aan een loodzware verhuiskist stond te sjorren die maar niet van de grond wilde komen. (Ik ben bezig aan een verhuizing, ook daarom dit beeld.) Goede wil aan beide zijden, maar geen échte vonk. Sonja wilde ook te veel over de 'betaalde liefde' weten. Het is waar dat nogal wat jonge Nederlandse schrijvers op eenzame momenten een beroep doen op de escort-business, maar daarmee zijn het nog geen copywriters van Yab Yum. Op Nederland 2 konden we getuige zijn van de uitverkiezing van de beste voetballer, club et cetera van het jaar. Zelfs voor de meest verstokte voetballiefhebber is dit 'VVCS-gala' voldoende reden om een onoverwinnelijke afkeer van de voetbalwereld te krijgen. Het was weer alsof we zaten te kijken naar een door Francis Ford Coppola geregisseerd filmepos over het Amerikaanse gangsterdom, dat uit zijn holen naar een casino te Las Vegas was getrokken om zich nog één keer te vermeien in elkaars glitter en glamour alvorens over te gaan tot het finale bloedbad. Alles deed pijn aan de ogen: Jack van Gelder en Mart Smeets in hun rol van slijmerige spreekstalmeesters, die definitief één geheel waren geworden met de wereld waarover ze als journalisten zouden moeten berichten; patserige voetbalofficials die in smoking van René Frogers kitsch genoten; voetballers die zich als schoolkinderen lieten toespreken en beknuffelen. En de winnaar was Jaap Stam. Een verdediger uit Kampen. Speelt nu voor PSV. Zo'n jongen die goed is in 'het afstoppen van aanvallers'. Dankzij dit type voetballer krijgen we steeds vaker bloedeloze 0-0 wedstrijden te zien. Ik hoorde er commentator Hans Kraay laatst na een Champions League-avondje nog over klagen tegen Mart Smeets: ,,De verdedigers worden steeds sterker. Hoeveel voorhoedespelers hebben we vanavond iets goeds zien doen? Allemaal coaches die het accent op de verdediging leggen.'' Smeets ging toen snel over op een ander onderwerp: niet spugen in de bron waaruit je drinkt. De NCRV begon in Dokument aan een nieuwe documentaireserie over echtparen die samen een of andere onderneming drijven. Een aardig idee, maar de desbetreffende echtparen spraken niet erg tot de verbeelding, althans niet tot de mijne. De gesprekjes bleven nogal aan de oppervlakte, het ging te veel op de toon van: in elk huwelijk is wel eens wát. En dat wisten we al. Een BBC-documentaire over Samuel Beckett in Het uur van de wolf moest de avond redden, en zelfs dat lukte niet helemaal, hoe goed die documentaires ook kunnen zijn. (De TROS zond nog onlangs een briljant, overigens vier jaar oud BBC-portret van John Cheever uit.) De NPS had liefst veertig minuten uit de twee uur durende BBC-film verwijderd. Bij welke goede documentaire kan dat straffeloos gebeuren? Wat overbleef waren de belangrijkste feiten. Maar ik miste het sap van boeiende getuigenissen en treffende anekdotes. We gingen met zevenmijlslaarzen door het leven van Beckett, en opeens was hij dood, een half jaar na zijn vrouw. De NPS kan dit maar op één manier goedmaken: een integrale uitzending van Krapp's Last Tape met Becketts favoriete acteur Patrick Magee. Zelfs zijn zweetdruppels zijn naturel.
|
NRC Webpagina's
10 MAART 1998
|
Bovenkant pagina |