NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

Door onze redacteur HANS KLIPPUS
ROTTERDAM, 23 JAN. Hij dacht vroeger net zo over American football als veel Nederlanders. ,,Ik vond het met al die pauzes een beetje saai'', vertelt Harald Hasselbach vanuit het spelerskwartier in San Diego. ,,Het heeft zeker vijf, zes jaar geduurd voordat ik deze sport echt leerde kennen. Het is niet zo makkelijk om te volgen. Maar als je je erin verdiept, ga je het vanzelf waarderen.''

De 30-jarige Hasselbach, zoon van een Nederlandse vader en een Surinaamse moeder, is vanaf maandag een ster in de Verenigde Staten. Want wie uitkomt in een Super Bowl, de grote finale van het American football-seizoen, is voor eeuwig een held, zelfs als hij verliest. En dat is in het geval van Hasselbach de algemene verwachting, want de Denver Broncos zijn de underdog in het duel tegen titelverdediger Green Bay Packers. Maar hoe dan ook: zondagnacht staat in het volgepakte Qualcomm-stadion in San Diego een stel trotse mannen op het veld, die als kind al droomden van een optreden in dit jaarlijkse spektakel.

Alleen voor de Nederlander Hasselbach ligt dat anders. ,,Ik wist tot mijn dertiende jaar helemaal niets van deze sport.'' Hij beoefende eerst nog vele andere takken van sport, zoals voetbal, atletiek, zwemmen en ook cricket en hockey. ,,Ik vind alle sporten mooi.''

Sinds zeventien jaar woont Hasselbach niet meer in Nederland. Zijn vader was landbouwkundige bij de overheid, reisde met zijn gezin de halve wereld over, om zich uiteindelijk te vestigen in het Canadese Tsawassen, nabij Vancouver. Daar raakte zoon Harald geobsedeerd door het gestoei met gewichten. Dagelijks was hij er uren mee bezig. Het leverde hem een sterk, imposant lichaam op. Op zijn middelbare school adviseerden ze hem te gaan footballen. Dat bleek een succes.

Hasselbach kende niet alle spelregels toen hij een studiebeurs van de universiteit van Washington kreeg aangeboden. Als sporter beleefde hij er vier jaar lang een anoniem bestaan. Toch stond hij in de belangstelling van enkele profclubs. Hasselbach koos voor de Calgary Stampeders, een ploeg uit de Canadian Football League - een broertje van de grote National Football League (NFL). Het bleek een ideaal tussenstation. Na vier seizoenen in Calgary kon Hasselbach kiezen uit aanbiedingen van twaalf NFL-clubs.

Het werd Dallas waar hij sinds 1994 speelt. Hasselbach, 1,98 meter en ruim 130 kilo, kreeg er meteen de bijnaam Tarzan. De kolossale Nederlander heeft het naar zijn zin bij de topclub en tekende twee jaar geleden een contract voor zes seizoenen, dat hem in totaal ruim zeven miljoen gulden oplevert. Dat is voor NFL-begrippen geen hoog bedrag, maar Hasselbach klaagt niet. ,,Ik heb nooit gedacht dat ik van het football zou kunnen leven'', zegt hij.

Hasselbach, de nummer 96 van de Broncos, staat in het football-jargon omschreven als defensive end. Dat betekent dat hij tot de spelers behoort die de quarterback (spelverdeler) van tegenstander Green Bay Packers moet afstoppen. Deze Brett Favre staat vooral bekend om zijn snelheid. ,,We mogen hem geen gelegenheid geven om te gaan lopen'', verduidelijkt Hasselbach de tactiek. ,,Het is belangrijk dat hij de bal zo snel mogelijk moet weggooien. Dat is een grote uitdaging voor ons.''

De Denver Broncos zijn zondag de outsider. De ploeg van Hasselbach is de kampioen van de American Football Conference (AFC), een van de twee afdelingen van de NFL. En de vertegenwoordiger van de AFC verloor inmiddels al dertien keer op rij de Super Bowl. ,,Toch zijn we zelfverzekerd'', zegt Hasselbach. ,,We hebben veel vertrouwen gekregen door onze overwinningen tegen Kansas City en Pittsburg. Dat waren ook echte finales.''

De spelers van Denver hebben met elkaar afgesproken dat ze vooral voor hun ploeggenoot John Elway tot het uiterste zullen gaan. Deze 37-jarige spelverdeler is een van de beste in zijn soort, maar heeft nog steeds geen Super Bowl-ring aan zijn vinger. Drie keer, in 1986, '87 en '89, was hij met de Denver Broncos verliezend finalist. Hasselbach: ,,Dit kan weleens zijn laatste kans op succes zijn. Dus moet het voor John een speciale dag worden.''

Het is in de dagen voor de grote finale een gekkenhuis San Diego. Hasselbach streek zondag al neer in de speelstad met zijn ploeggenoten. ,,Deze stad is normaal al gek van sport, maar nu is het nog heviger. Overal waar we hier komen, worden we belaagd. Er staan uitgebreide ontvangstcomités en de fans met pen en papier zwermen om ons heen. Iedereen weet wie we zijn. Het is heel indrukwekkend.''

Al bij de eerste training in San Diego, maandag, ontstond commotie. De sessie werd verstoord door lawaai, veroorzaakt door een helikopter van een plaatselijk tv-stadion die boven het veld hing. De spelers van Dallas zeiden zich even in Vietnam te wanen. Coach Mike Shanahan stelde het bezoek uit de lucht niet op prijs. Hij wilde zonder pottenkijkers trainen. Daarom hielden tientallen veiligheidsbeamten de wacht rondom het veld.

De nuchtere Hasselbach vindt de adoratie voor sportsterren overdreven en doet zijn best zichzelf te blijven. Maar dat is momenteel niet eenvoudig. Hasselbach zegt het leuk te vinden als er veel landgenoten naar de Super Bowl kijken. ,,Laten ze maar goed op nummer 96 letten!'', zegt hij lachend. ,,Ik ben al lang weg, maar toch voel ik me nog een Nederlander. Ik merk dat ik anders ben dan de mensen aan deze kant van de wereld.''

Dat in zijn geboortestad Amsterdam inmiddels door de Admirals ook op hoog niveau wordt gespeeld, vindt Hasselbach prachtig. ,,Ik heb hier in Denver een stel ploeggenoten die in Amsterdam hebben gespeeld. Ik ga zeker een keer kijken.''