M E D I A
|
NIEUWSSELECTIE
|
Replica van het oude Rome gaat dienst doen als themapark en televisieset Een dag lang leven als een oude Romein
Door onze correspondent MARC LEIJENDEKKER
CASTEL GIORGIO, 5 JAN. Op een dik uur rijden van Rome, in de met bossen en akkers geschakeerde heuvels van Umbrië, moet Rome herrijzen, het oude Rome zonder paus en kerken, maar met het Colosseum, een gouden standbeeld van Nero, badhuizen en renbanen. Op een terrein van 400 hectare bij het stadje Castel Giorgio, iets ten noorden van Orvieto, zal een replica van de antieke stad worden gebouwd. Roma Vetus, zo is het project gedoopt. Oud Rome. De gebouwen zullen op schaal zijn, drie kwart van de eigenlijke grootte. Het is de bedoeling dat bezoekers in toga rondlopen. Wie geen zin heeft om alles lopend te doen, kan paard en wagen nemen. Het dagelijks leven van de oude Romeinen moet zo dicht mogelijk worden benaderd. ,,Het zijn eigenlijk twee ideeën bij elkaar'', vertelt Luciana Ambrosini, de linkse burgemeester van het stadje. De filmproducent Mario Gallo, die met vrijwel alle grote Italiaanse regisseurs heeft gewerkt, was op zoek naar een plaats om een permanente tv-set te bouwen. Hij bereidt een reeks tv-series voor naar boeken over het oude Rome van de Australische schrijfster Colleen McCullough. Dat idee leek te duur te worden. Tot iemand op het idee kwam om dezelfde set te gebruiken als een themapark. ,,Ze kwamen hier kijken en het was net als Caesar: veni, vidi, vici'', zegt Ambrosini. ,,Het moest allemaal onbedorven zijn. Er mochten geen schoorstenen zijn, geen zichtbare elektriciteit. En toen was het ineens een voordeel dat Castel Giorgio wat achtergebleven is.'' Tempels, standbeelden, aquaducten, winkels, bibliotheken: alles moet zo echt mogelijk lijken. De verlichting moet komen van fakkels. Op de renbaan van Circus Maximus zullen topatleten zich met elkaar meten. En de bloeddorstigen kunnen naar het Colosseum om de christenen met de leeuwen te zien vechten, alleen valt dat laatste onderdeel onder het kopje virtual reality. ,,Wie dat wil, kan een dag leven als een oude Romein'', zegt Ambrosini in haar fraaie met hout betimmerde werkkamer op het gemeentehuis. Het plan vergt investeringen van honderden miljoenen guldens. Daarom is ze er op voorhand blij mee. Het oude Rome biedt een nieuwe toekomst aan Castel Giorgio. ,,Misschien betalen we er wel een hoge prijs voor, want ontwikkeling heeft altijd twee kanten. Maar anders zouden we een langzame dood zijn gestorven. Tachtig procent van de mensen hier is over de 65 jaar. Nu komt er werk, naar schatting 2000 arbeidsplaatsen. De ouderen zeggen tegen mij, laten we opschieten, want dan komen mijn kinderen terug. De jongeren zeggen, laten we opschieten want dan hoeven we niet weg. Het is ook de bedoeling dat er in Roma Vetus speciale instituten komen om oude ambachtelijke technieken in stand te houden die anders dreigen uit te sterven.'' Castel Giorgio verwacht veel van dit project. Deze maand moet de bouw van de filmset beginnen. Voor de realisering van het park is nog een aantal vergunningen nodig. Het streven is om in het jubeljaar 2000 een deel van het park open te hebben. Maar lang niet iedereen is gelukkig met de plannen. De directeur van de archeologische dienst van Rome, Adriano La Regina, spreekt vol afschuw over ,,een vulgair project dat 360 hectare van het Umbrische landschap dreigt te vernielen.'' Anderen kijken bedenkelijk naar een van de mannen achter het plan, de financier Giancarlo Parretti, die uit het gebied komt. Parretti is betrokken geweest bij een aantal duistere financiële affaires in Frankrijk en de Verenigde Staten. Moet deze man, die zich vaak heeft ontpopt als een bluffer, nu de Romulus van Roma Vetus worden? In zijn rommelige studio vlak bij de Trevi-fontein in het echte Rome veegt architect Luigi Pellegrin deze bedenkingen van tafel. Zijn bureau is belast met de uitwerking van de plannen. ,,Mensen begrijpen ons project niet goed'', zegt hij. ,,Onze referentiepunten zijn Eurodisney en Orlando (Disneyworld), jazeker. Maar dan wel met een nieuw soort toerisme. ,,Je moet mensen iets substantieels bieden om ze te trekken'', legt hij uit. ,,Iedere dag trekken de hordes onder mijn raam door, op weg naar de Trevi-fontein. Maar ze zien niets, ze begrijpen niets. Het gaat allemaal veel te snel. De Japanners die hier met buslandingen komen, dat zijn de neo-barbaren. Wat wij willen, is mensen een nieuwe cognitieve ervaring bieden.'' In Roma Vetus moet je kunnen rondrijden op een oude Romeinse wagen, in de bossen naast de gereconstrueerde gebouwen kunnen jagen met pijl en boog, of naar de thermen kunnen gaan om te baden. ,,We zullen het dagelijks leven van toen zo gedetailleerd mogelijk reconstrueren. Je kan oude sporten beoefenen. Natuurlijk worden oude theaterstukken opgevoerd, en ik denk dat we er erin slagen de antieke muziek te reconstrueren. En wie wil, kan liggend eten. Op die manier maken de bezoekers echt een dag in het oude Rome mee.'' Maar er zijn wel grenzen. ,,We hebben natuurlijk moeten afzien van zoiets typisch Romeins als het bordeel. En het lijkt me niet wenselijk dat we dezelfde gerechten als vroeger opdienen.'' Maar Pellegrin is ervan overtuigd dat er ook zonder eet- en andere orgieën genoeg overblijft om het oude Rome nieuw leven te kunnen inblazen.
|
NRC Webpagina's
5 JANUARI 1998
|
Bovenkant pagina |