NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

HANS BEEREKAMP
Zhang Yuan (Nanking, 1963), is de toonaangevende figuur van de jongste, rebelse, buiten de officiële kanalen om werkende generatie Chinese filmmakers. Na voltooiing van een tamelijk openhartige film over repressie en homoseksualiteit (East Palace, West Palace, 1997) werd zijn paspoort ingenomen en kan Zhang niet meer reizen. Dankzij de consequente vertoning van Zhangs werk door het International Filmfestival Rotterdam lijkt het wel of hij in Nederland enige bekendheid geniet. Toch werd slechts een van zijn films (Mama, 1991), en dan nog drie jaar later in Nederland uitgebracht. Ook Beijing Bastards (Beijing zazhong, 1993) en Sons (Erzi, 1996) kwamen niet verder dan het Rotterdamse festival.

Omdat het aan het festival gelieerde Hubert Bals Fund films uit ontwikkelingslanden zoals China ondersteunt, een overeenkomst heeft met de NPS, zou Sons, een semi-documentaire over een marginaal gezin, nu een première op het kleine scherm beleven. Op het laatste moment bleek geen filmkopie in het Westen aanwezig. En de Chinese kopie werd niet vrijgegeven. In plaats daarvan nu Beijing Bastards. Zoals alle films van Zhang tot nu toe (met uitzondering van het prachtige East Palace, West Palace, volgende maand op het Rotterdamse festival) is ook Beijing Bastards eerder 'interessant' dan 'goed' te noemen. Hoofdpersoon is de Chinese rock-ster Cui Jian, die een symboolfunctie vervult voor opstandige en 'alternatieve' jonge inwoners van China. Ook Cui heeft te kampen met censuurproblemen. In de film zijn Cui Jian en zijn muziek de rode draad in een reeks min of meer op zichzelf staande scènes uit het dagelijks leven van jongeren met een artistieke achtergrond: de eigenaar van een klein en onafhankelijk muziekcafé, een werkloze schrijver, een goedgelovige schilder, die door zijn vrienden bestolen wordt. De kwaliteit van de film ligt vooral in het politiek pikante thema. Onze nieuwsgierigheid naar de Chinese 'underground' wordt redelijk bevredigd, maar uitgebalanceerd is Beijing Bastards geenszins. Ook de vormgeving is weinig hemelbestormend.

Beijing Bastards, (Zhang Yuan, 1996, China), zondagmiddag, Ned.3, 14.00-15.30u.