NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

Door onze redacteur WARD OP DEN BROUW
VEENOORD, 18 DEC. Vlak voor de wedstrijd mocht Albert Hendriks als bestuurslid van de ijsvereniging Nieuw-Amsterdam/VeenoordKan regel niet uitvullen 'het wonder van Veenoord' becommentariëren voor de microfoon van de regionale omroep. Voor de elfde achtereenvolgende keer was Veenoord, diep in het oosten van het land onder de rook van Emmen, erin geslaagd de eerste marathon van het seizoen op natuurijs te organiseren. Aan de rand van een glimmende en spiegelgladde ijsbaan stond Hendriks er trots bij.

Aan één nacht stevige vorst en een enkel graadje onder nul op de dag zelf heeft de ijsvereniging al genoeg. Dinsdag maakte een tractor met een gierkar vol water al sproeiend zijn rondjes op de harde sintelbaan rondom het voetbalveld, om twaalf uur 's middags werd de marathon afgekondigd. Opnieuw had weervrouw Ledi van der Veen in het Drentse dorp het bij het rechte eind gehad, al was de wedstrijd er dit keer zonder haar hulp ook wel gekomen. Hendriks, met een extravagante ijsmuts waarin een halve ijsbeer leek te zijn verwerkt, roemde de betrouwbaarheid van de plaatselijke weervrouw: ,,Eén keer was er om twaalf uur 's avonds nog geen ijs en zij had gezegd dat het om half twee een graad of negen, tien zou gaan vriezen. En de volgende ochtend om tien uur hadden we een marathon.''

Erik Hulzebosch, tweede in de laatste Elfstedentocht, arriveerde maar net op tijd voor de seizoensouverture op natuurijs. Als pinguïns waggelden de ruim zeventig deelnemers van de kleedkamer naar de baan, waar ze zich van hun schaatsbeschermers ontdeden. ,,Het is bijna kunsties, maar toch is het natuuries'', taxeerde Hulzebosch, ,,'t is super.''

,,Deze wedstrijd is leuk als er wat achter zit'', sprak Peter Baars, die volgende week zaterdag in Amsterdam zijn nationale titel op kunstijs verdedigt. De marathon in Veenoord vindt hij vooral aangenaam als die het begin is van een lang en mooi marathonseizoen op natuurijs, zoals dat de afgelopen twee jaar het geval was. ,,En daar ziet het nu niet naar uit'', zegt Baars, vooruitkijkend naar de voorspelde dooiperiode.

Bitter koud was het gisteren op en langs de ijsbaan, waar de harde oostenwind vrij spel had. ,,Heb jij je thermopak niet aan'', vroeg Henk van Benthem vlak voor de start aan zijn ploeggenoot Hulzebosch. ,,Nee, jij wel?'' Van Benthem knikte. Hulzebosch: ,,Koukleum!'' De wind was gisteren ieders tegenstander. Op een van de twee rechte stukken, waar de mannen kromgebogen tegen de wind in beukten, leken ze soms stil te staan.

Bloemenkweker Baars had geen last van de kou en deed als eerste het kopwerk. Als eerste ontsnapte Arnold Stam, maar hij kreeg gezelschap van Hulzebosch. Halverwege de wedstrijd, die een uur en tien ronden duurde, werden zij teruggegrepen door het peloton. Haico Bouma en Peter de Vries heetten de nieuwe vluchters. De Vries, leider in het klassement om de KNSB Cup op kunstijs, was de sterkste van de twee en ging er alleen vandoor. ,,Alles eruit raggen'', was de opdracht die de verkoper van sportartikelen uit Heerenveen zichzelf had gegeven. Toen zijn ploeggenoot Ruud Borst zich liet terugvallen en gedubbeld werd door De Vries, leek de leider in een zetel naar de finish te worden gebracht en zijn prestatie van vorig jaar te herhalen. De wedstrijdleiding maande Borst echter uit de buurt te blijven van De Vries. Toen de langste man uit het peloton zich van geen kwaad bewust die waarschuwing aan zijn laars lapte, plukte een official hem bijna letterlijk van de baan.

Stam voegde zich opnieuw bij De Vries, maar vooral dankzij jaagwerk van Elfstedentochtwinnaar Henk Angenent en Yep Kramer pakte de groep van negen achtervolgers het duo terug. Met nog bijna een ronde te gaan trok Rob van Meggelen - op Schiphol lader en losser van bagage - de sprint aan. De 33-jarige Amsterdammer stond zijn koppositie niet meer af. Als eerste ging hij over de streep, voor Yep Kramer en Haico Bouma.

Van Meggelen lachte, de verslagen De Vries baalde. Van het feit dat hij ondanks zijn ,,sterke benen'' niet als eerste maar als derde de laatste bocht uit kwam, én van de speaker, die door onoplettendheid in de slotfase voor verwarring onder rijders en publiek zorgde. Op het moment dat De Vries al vijf ronden met grote voorsprong aan de leiding ging, maakte de omroeper met stemverheffing opeens melding van een nieuwe ontwikkeling: De Vries was er alleen vandoor! Achteraf kon de schaatser daar wel om lachen en nam hij het zelfs voor de speaker op. ,,Dat is toch ook een beetje de charme van dit evenement.''