U kijkt naar de website van NRC Handelsblad gedurende de periode 1995-2001. Bezoek ook de de huidige site.
    R A D I O  &   T E L E V I S I E  
NIEUWS  | TEGENSPRAAK  | SUPPLEMENT  | AGENDA  | ARCHIEF  | ADVERTENTIES  | SERVICE 

  NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e


Televisie

Radio

F I L M   V O O R A F :
Marcello Mastroianni

KESTER FRERIKS
,,Mi ricordo, si, io, mi ricordo...'' zegt Marcello Mastroianni aan het begin van een verbluffend rijke documentaire over zijn leven en werk. De camera filmt hem als een silhouet, een schim die uit het duister tot ons spreekt. Deze woorden, 'Ik herinner mij, ja, ik herinner me...', vormen de opmaat voor een onstuitbare reeks verhalen en overwegingen die Mastroianni een jaar voor zijn dood vertelde aan Anna Maria Tatò.

Regisseur en acteur bevinden zich in Portugal, waar Mastroianni werkte aan een nieuwe speelfilm. Ze doorkruisen het landschap, zijn aldoor onderweg van kust naar het binnenland, zo af en toe zit Mastroianni, beschaduwd door een strooien hoed, op een bank. Die telkens andere locaties vormen de metafoor voor zijn onrust en het onophoudelijk zoeken naar nieuwe films, nieuwe sensaties, mensen en ervaringen.

Ondanks dat we weten dat Mastroianni in 1996 op 72-jarige leeftijd in Parijs stierf, getuigt de documentaire van een ongemene vitaliteit. Na al zijn herinneringen gaan Mastroianni's slotwoorden dan ook dat het leven aanvankelijk een lange tocht lijkt, maar opeens is het voorbij en zijn de mensen en de gebeurtenissen waarvan jij deel uitmaakte weggewaaid met de wind. Mastroianni's manier van vertellen is aanstekelijk; zijn stem is zowat de enige die we drie uur lang horen - en hij neemt je mee door zijn leven.

Tegenover die nostalgie staat de overvloed aan herinneringen: aan Visconti, Ferreri, Fellini. Het gaat over Tsjechov en het geheim van acteren. Wie zich door gevoelens laat meeslepen, is een slecht acteur. De werkelijke acteur is intelligent.

Ook is het wereldbeeld veranderd. Door de komst van de televisie, dat kleine kastje in een hoekje op de grond, wordt alles gebagatelliseerd. Fellini zei: ,,Marilyn Monroe zagen we ooit als reusachtig op het scherm, nu is ze tot niets in een hoekje gereduceerd.'' Mastroianni zegt het met instemming. Zijn ogen lichten op bij de herinnering aan het grote, magische filmscherm.

Ik herinner mij, VPRO, zondag, Ned.3, 21.40-0.57u.

NRC Webpagina's
29 NOVEMBER 1997


    Bovenkant pagina

NRC Webpagina's © NRC HANDELSBLAD (web@nrc.nl)