NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

DANA LINSSEN
Hollywoodbazen willen nog wel eens beweren dat er voor filmmakers niet meer dan tien verhalen zijn te vertellen. In de meeste films zou het er dus niet om gaan wát je te vertellen hebt, maar hoe je dat doet. Het is een opvatting die karakteristiek is voor de grote hoeveelheid plot-gestuurde films die de Hollywood-machinerie jaarlijks voortbrengt. Zo moeten boeven bijvoorbeeld altijd worden gestraft. Met behulp van het scenario moet de toeschouwer echter, net zoals in Air Force One of L.A. Confidential, tot het einde toe geloven dat dat níet zo is.

Het aantrekkelijke van One False Move (1991) van Carl Franklin is dat de film op inventieve wijze met plotconventies weet te spelen. Het is echter niet alleen maar 'spielerei', het jongleren met dramaturgische wetten heeft ook betekenis voor het verhaal zelf. Je zou de film, naar analogie met Sartre als de 'Huis clos'-variant kunnen omschrijven: een handvol uiteenlopende karakters is op elkaar aangewezen en moet het hoe dan ook maar zien te rooien. In One False Move zijn dat drie criminelen die met een lading cocaïne naar een klein dorpje in Arkansas zijn gevlucht en de fanatieke sheriff van deze karakteristieke small town America-gemeenschap. Al in het begin van deze hedendaagse film noir zit een verbluffende parallelmontage van een scène waarin de misdadigers op zoek gaan naar een klein kind dat mogelijk getuige is geweest van hun overval en een waarin het zoontje van een politie-agent wakker wordt uit een nachtmerrie. Terwijl de verschrikte getuige-tegen-wil-en-dank wordt ontdekt, doet de sheriff het licht bij zijn weer in slaap gesuste kind uit. Op dat moment weet je bijna zeker dat er ergens anders een schot valt.

Het scenario van One False Move werd geschreven door Tom Epperson en Billy Bob Thornton, de scenarioschrijver-acteur-regisseur die in 1996 een Oscar kreeg voor het script van Sling Blade, waarvan hij ook de regie en de hoofdrol op zich nam. Thornton is in One False Move te zien als de drugsverslaafde, psychopatische Ray. Franklin's debuutfilm bleef aanvankelijk onopgemerkt door pers en publiek, totdat hij bijna een jaar na verschijnen een bescheiden arthouse-succes werd. De film beleefde zijn Nederlandse première in het Haags Filmhuis en werd in 1992 bekroond met een MTV-Award, waardoor zijn cult-status nog werd bevestigd.

One False Move (Carl Franklin, 1991, VS). Veronica, 20.30-22.25u.