NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

Door onze correspondent BEN VAN DER VELDEN
'Het Bureau', voorzitter en veertien vice-voorzitters van het Europees Parlement, zou betrokken zijn bij onregelmatigheden tijdens de nieuwbouw van het parlement. Het beperkte onlangs de toelating van fotografen en tv-ploegen.

BRUSSEL, 26 NOV. Vice-voorzitter Bertel Haarder van het Europees Parlement is zichtbaar zenuwachtig. Hij heeft een fotograaf in zijn splinternieuw ingerichte kamer in het net betrokken laatste deel van de Brusselse nieuwbouw van het Europees Parlement. Zal hij de regels van Het Bureau overtreden door de fotograaf toestemming te geven foto's van zijn kamer met rustbank, toilet en douchecel te laten maken?

Haarder, een Deen die behoort tot de liberale fractie in het Europees Parlement, heeft vorige week als enige lid van het machtige 'Bureau' (de voorzitter en de veertien vice-voorzitters van het parlement) bezwaar gemaakt tegen regels die de vrijheid van werken van fotografen en televisieploegen beperken. Hij vraagt een parlementslid op te zoeken dat niet tot het Bureau behoort en bereid is de regels te overtreden.

Er volgt een lange dwaaltocht door de gangen van het parlementsgebouw. Herhaaldelijk wordt daarbij de hal op de derde verdieping doorkruist. Die is zo omvangrijk dat de Nederlandse liberaal Florus Wijsenbeek er zijn fiets gebruikt, hoewel dit hem werd verboden omdat dit beneden de waardigheid van een Europarlementariër zou zijn. Ten slotte blijkt Jaak Vandermeulebroucke, Europarlementariër van de Vlaamse Volksunie, geen enkel bezwaar te hebben om zijn kamer, toilet en douchecel aan een fotograaf te tonen.

De kamer van Vandermeulebroucke ziet er met een licht houten ovalen tafel niet bijzonder luxueus uit. Wat wel opvalt is de standaard uitrusting van ligbank en douche. Het vertrek heeft daardoor het comfort van een eenvoudige hotelkamer. In het huidige parlementsgebouw in Straatsburg zijn in kleinere kamers soortgelijke voorzieningen, waarvan parlementariërs die een vergoeding voor hotelkosten ontvangen zeggen nooit gebruik te maken. De douche in het nieuwe Brusselse gebouw is zo klein dat het een parlementariër met een flinke buik moeilijk moet vallen de glazen deur te sluiten.

Maar de douche heeft wel heel wat gekost, hoewel vice-voorzitter Haarder zegt thuis in Denemarken een duurdere te hebben. Na veel geduld heeft Europarlementariër Vandermeulebroucke van het Bureau te horen gekregen dat de kosten per douche bij een extra bestelling van 128 douches in 1996 517.989 Belgische frank waren, zo'n 28.400 gulden.

Nieuwe regels voor tv en fotografen onuitvoerbaar

Bij de prijs van de douches zijn inbegrepen de aanlegkosten en 20,5 procent provisie die het Europees Parlement volgens een contract uit 1992 moet betalen aan projectontwikkelaar Société Espace Leopold. Vandermeulebroucke heeft het Bureau nadere toelichting gevraagd over die 20,5 procent. Volgens de staf van het Europees Parlement is bij de tegen een miljard belopende kosten van het hele gebouw, waarvoor een lease-overkomst met recht van koop is gesloten, 20,5 procent ten behoeve van de projectontwikkelaar inbegrepen. Volgens het reglement van het Europees Parlement moet het Bureau vragen van parlementariërs binnen dertig dagen beantwoorden. Vandermeulebroucke moest elf maanden op de beantwoording van zijn vragen wachten.

Hij toont geen vrees voor de reactie van het Bureau, dat een centrale rol speelt bij al lange tijd rondzingende geruchten over onregelmatigheden bij de nieuwbouw van het Europees Parlement en bij de recente beperking van toelating van fotografen en televisieploegen. Veel Europarlementariërs hebben de indruk dat het Bureau voor hen een ongrijpbare macht binnen hun parlement is.

Veel Europarlementariërs hebben scherpe kritiek op het door het Bureau uitgevaardigde verbod op fotograferen en filmen in de ruimten waar zij hun kamers hebben. Personeel van het parlement zegt dat onmogelijk valt te controleren of een fotograaf naar de verdiepingen van de parlementariërs gaat. Parlementariërs vinden ook dat de mede naar aanleiding van een uitzending van het Nederlandse Netwerk aangescherpte regel dat filmen in en bij de plenaire zittingszaal slechts is toegestaan als het geen schadelijke gevolgen heeft voor de reputatie van het parlement, onmogelijk toegepast kan worden. Nel van Dijk, Nederlands Europarlementariër van GroenLinks, wilde de toepasbaarheid van het reglement vandaag uitproberen door fotografen en televisieploegen uit te nodigen haar in het parlementsgebouw te volgen.

De opschudding onder de Europarlementariërs heeft vorige week geleid tot overleg van de fractievoorzitters. De liberale fractievoorzitter Gijs de Vries drong daar aan de maatregel in te trekken. Maar de christen-democraat Wilfried Martens en de socialiste Pauline Green voelden er niet voor om het Bureau onder druk te zetten de regels te veranderen. Afgesproken is om de zaak volgende maand opnieuw te bekijken, als het Bureau de afgesproken regeling op papier heeft gezet.

Gijs de Vries heeft tot nu toe ook geen positieve reactie gehad op zijn herhaaldelijke verzoeken aan de parlementsvoorzitter, de Spanjaard José Maria Gil-Robles, om een onafhankelijk onderzoek te laten instellen naar de gang van zaken bij de nieuwbouw van het parlement in zowel Brussel als Straatsburg. Het werk van de begrotingscontrolecommissie van het parlement zou onvoldoende inzicht verschaffen in de kwaliteit van het Europees Parlement als opdrachtgever voor nieuwbouw.

De voorzitter en vice-voorzitters van het Europees Parlement leiden als Bureau niet alleen plenaire bijeenkomsten, maar beslissen ook over zaken als nieuwbouw, over de vraag of parlementariërs wel of geen douches moeten hebben en over de aankoop van meubilair. Voor kleinere zaken als huishoudelijke regels wordt het Bureau geadviseerd door vijf parlementariërs die als questoren functioneren. De fractievoorzitters van de meerderheid in het parlement voelen er niet voor om de politieke vrienden bij het Bureau te corrigeren. Volgens Gijs de Vries traineert het Bureau ook de uitvoering van een nieuwe reiskostenregeling voor de Europarlementariërs. De Brusselse nieuwbouw van het Europees Parlement heeft te maken met een Belgische poging om door middel van de bouw van een ruimte voor plenaire vergaderingen Brussel als vestigingsplaats niet te laten onderdoen voor Straatsburg. Het parlement gaf officieel nooit opdracht voor nieuwbouw. Aan de bouw is in de jaren tachtig begonnen door de speciaal voor dit doel opgezette projectontwikkelaar, Société Espace Leopold (SEL). Een belangrijke deelnemer in SEL is de Generale Maatschappij onder leiding van voormalig Europees Commissaris Etienne Davignon.

Officieel ging het niet om een parlementsgebouw, maar om een congrescentrum. De Belgische autoriteiten verleenden sloop- en bouwvergunningen en stelden de grond gratis ter beschikking. De Belgische justitie onderzoekt al enige tijd of door de bouwers - dus niet door het Europees Parlement - daarbij strafbare feiten zijn gepleegd. Het duurde tot 1992 tot de toenmalige voorzitter van het Europees Parlement, de Spaanse socialist Enrique Baron Crespo, officieel een huurcontract ondertekende voor het congresgebouw dat voldeed aan de eisen van het Bureau voor een nieuw onderkomen. Sinds kort is met gebouw D3 het laatste deel van het complex opgeleverd, waarin ruimtes zijn voor commissievergaderingen en waarin de werkruimten van parlementariërs en de staf zijn ondergebracht. Florus Wijsenbeek heeft daar, de schijnbaar onaantastbare macht van het Bureau en de questoren trotserend, zijn vouwfiets in zijn douchecel klaar staan om ermee door de gangen te rijden.