M E D I A
|
NIEUWSSELECTIE
|
Zapman
Door HANS AARSMAN
Medio jaren tachtig besloot Camel de formule te wijzigen. Ik heb nooit goed begrepen hoe er op reclamebureaus wordt gedacht, maar het schijnt zo te gaan dat op een stafvergadering iemand roept: ,,De positionering van dit produkt vereist een minder mannelijk imago.'' De andere aanwezigen beginnen dan door elkaar te murmelen: ,,Absoluut. Minder competition. Meer teamspirit.'' Reclamemensen hebben een feeling met de tijdgeest die ik altijd zal ontberen. Dus toen mochten ze niet meer als een dolle door de jungle scheuren. Het ging er niet meer om dat je als eerste aankwam, maar hoe je aankwam. Of je de andere teams een helpende hand had toegestoken als ze in een riviertje bleven steken, lekke banden kregen, tot de assen wegzonken in de modder. Met zijn allen zonder kleerscheuren door die jungle heen zien te komen, het groepsproces, saamhorigheid. Daar werd je op afgerekend. Aan het eind van de rit mocht je op een afgezet stukje jungle laten zien hoe behendig je de jeep kon sturen. Begin negentig begonnen de reclamemensen weer door elkaar te murmelen en sindsdien mogen er ook meisjes mee. De jungle hebben ze toen maar helemaal uit het programma geschrapt. De jeeps rijden nu braaf achter elkaar op zandweggetjes. Maar als je dat in tegenlicht filmt, het stuift een beetje en de zon gaat net onder, dan ziet het er nog best indrukwekkend uit. Onderweg wordt gestopt om voor het oog van de camera een praatje met de plaatselijke bevolking te maken. Na de laatste etappe gaan alle deelnemers hand in hand over de finish, op de klanken van iets van Queen. Ondertussen zoveel mogelijk die naam Camel in beeld. Je zou bijna trek in een sigaret krijgen. Na de uitzending verschijnt het IP-logo van Veronica in beeld. O, denk je, dus dit halfuurtje viel onder reclame. Maar nee, het reguliere reclameblok moet dan nog beginnen.
|
NRC Webpagina's
17 NOVEMBER 1997
|
Bovenkant pagina |