R A D I O & T E L E V I S I E
|
NIEUWSSELECTIE
S e l e c t i e
Televisie
|
T V V O O R A F :
Allemaal waren we erbij
DIRK LIMBURG
Gaat dat over de macht van de televisie sinds dat medium in de jaren dertig haar zegetocht begon? Hoe het gezinsleven veranderde omdat iedere mens gemiddeld twee uur per dag zich door het medium laat vermaken? En hoe de op leeftijd gerichte programmering en het brede zenderpakket gezinnen uiteenrijt? Of zou het gaan over hoe democratieën en dictaturen veranderden onder invloed van de camera's die als ogen op heel lange steeltjes de burger dichter bij het Washingtonse of Haagse dorpsplein brachten? Daarover gaat het dus niet. Volgens de makers is het onderwerp de invloed van live verslaggeving. En dan niet van sportevenementen, maar van nieuws. De oorsponkelijke titel The World was watching is wat dat betreft iets duidelijker dan wat RTL5 ervan heeft gemaakt. De toevoeging aan de serietitel van Loretta Schrijver is overigens wat overdreven. In 1957 begon de serie als The 20th Century with Walter Cronkite, maar die deed er meer voor dan Schrijver, die adequaat het helaas schaarse voice over-commentaar verzorgd. In een snelle beeldenbrij zien we de begrafenis van J.F. Kennedy - volgens de makers de eerste gebeurtenis waar we allemaal bij waren - de eerste stappen op de Maan, de rellen in Los Angeles, Waco, Tien An-men, de Golfoorlog en O.J. Simpson. Alsof de macht van de tv pas begon toen we hier op 10 juni 1962 via de ATT Telstar satelliet voor het eerst het Vrijheidsbeeld mochten aanschouwen en zij aan de overkant konden vaststellen dat het 11 uur was op de klok van de Big Ben. Toch hadden we in 1953 Elizabeth II al zien kronen, en een jaar later waren we in acht Europese landen allemaal getuige van het Narcissenfeest in Genève. En voetbal hadden we ook al via Eurovisie. Maar de Amerikaanse voorbeelden zijn inderdaad gebeurtenissen waar de hele wereld gezamenlijk naar keek. Al blijft het vreemd dat RTL5, Nieuws en weer, geen tijd had om nog even die recente gebeurtenis met de schoondochter van Elizabeth te noemen. Die zondag in september is blijkbaar door de nieuwszender voldoende journalistiek vakwerk geleverd om de dagen voorlopig weer even te vullen met niet al te inspannende en niet te dure programma's. Op de schaarse momenten in de documentaire het commentaar iets toevoegt aan wat we zien, blijft het steken op niveau open deur. Okee, we zagen allemaal die Ford Bronco rijden en ja, we zagen hoe overheidsstrijders Waco belegerden, maar wat we willen horen is welke invloed dat had en op wat. Die vraag is een stap te ver. Haastig gaat de beeldenstroom voort met de rellen in Los Angeles (de amateur-video met vier agenten die Rodney King in elkaar slaan ging de wereld over - we waren er allemaal bij). Zijdelings wordt de vraag opgeworpen hoe de aanwezigheid van camera's invloed had op het verloop van de onrusten, om even later boud te beweren dat de beelden van een LA in vlammen, het oproer op andere plaatsen aanwakkerde. Niet over de hele wereld, maar wel in een aantal Amerikaanse steden. En volgens de meest bezonnen deskundige die aan het woord komt, waren die beelden niet de oorzaak, maar hoogsten de katalysator van een al smeulende woede. En dat is het dan. Twee keer twintig minuten lang (de oorspronkelijke documentaire is bot in tweeën geknipt; morgen is het restant te zien) krijg je een arbitraire selectie van toppers uit het wereldnieuws te zien. Haastig en zonder diepgang, alsof televisie niet in staat is tot bezinning op haarzelf. Maar de plaatjes van het vuurwerk boven Bagdad blijven prachtig, al zijn ze al lang niet meer live.
De Macht van Televisie, RTL5, 19.35-20.00u.
|
NRC Webpagina's
7 OKTOBER 1997
|
Bovenkant pagina |