NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

FRITS ABRAHAMS
Cher Rik,Mag ik je als bewonderaar van Villa Felderhof een vermetel voorstel doen?

Wat mij zo fascineert aan jouw programma is dat het zo veel succes heeft, zonder dat jij je er bovenmatig voor hoeft in te spannen. Succes hebben terwijl je op je luie kont blijft zitten, dat willen we immers allemaal? Wat is toch jouw geheim? De enige manier om dit mysterie op te lossen, is enkele malen jouw plaats in te nemen als gastheer in die fraaie zomervilla nabij de Cote d'Azur. Zou dat mogen? Het lijkt me heerlijk om daar een zomer lang 's morgens een eitje te mogen pellen met de groten van Nederland, zoals daar zijn Ron Brandsteder, Jos Brink, Hans van der Togt, Vanessa en Ellen Brusse. De bedden worden voor ons opgemaakt, naar de vaat hebben we geen omkijken en het zwembad wordt keurig schoongehouden door een Afrikaanse illegaal. Al dat personeel wordt zorgvuldig buiten beeld gehouden, want het zou de suggestie van eeuwige vakantie kunnen aantasten.

Het enige dat ik zou hoeven te doen, is het gaande houden van het gesprek, wat me geen zware opgave lijkt met mensen wier beroep het is zichzelf te verkopen. Ik heb begrepen dat het weinig voorbereidingstijd vergt. Het doorlezen van een zo dun mogelijk mapje met oude interviews is voldoende. De gasten moeten gewoon in hun eigen woorden herhalen wat ze al jarenlang in hun eigen woorden over zichzelf hebben gezegd. Kan het simpeler?

Het viel me gisteren weer op hoe handig je je gesprekspartners op hun afgebeulde stokpaardjes hijst. Loretta Schrijver over haar onrustige jeugd en haar vergeefse aspiraties als zangeres, en - vooral - Henny Huisman die voor de 538ste keer mocht uitleggen dat hij zo vaak moet huilen, dat huilen trouwens erg oplucht, dat hij niet weet waarom hij zoveel succes heeft (net als jij!), dat hij zielsveel van zijn vrouw houdt, hoewel ze weinig om knuffelen geeft, en dat hij misschien nóg meer van Joop van den Ende houdt, met wie hij wél mag knuffelen als er in Aalsmeer tijd voor is.

Apropos: als ik voor jou waarneem, moet ik dan ook steeds zo'n mal hoedje of petje op, of doe jij dat alleen maar omdat je je schaamt voor je beginnende kaalheid?

Voor het geval jij je als gastheer onvervangbaar acht, heb ik een alternatief idee. Zou ik in Villa Felderhof een keertje te gast mogen zijn? Ik weet dat jij van contrastrijke duo's houdt. Zelf ben ik lang en dun, dus zou ik een ideaal koppel kunnen vormen met vrouwen als Tineke de Nooy en Erica Terpstra.

Met Tineke zou ik eindeloos kunnen kletsen over al die geile marsmannetjes en venusvrouwtjes en andere afgezanten van verre planeten die in haar talkshows zo'n prominente rol spelen. Mocht jij een voorkeur hebben voor Erica Terpstra: het lijkt me goddelijk om met haar in jouw prinsheerlijke zwembad een baantje te mogen crawlen, waarbij we het risico van overstroming van de naburige vallei maar even voor lief moeten nemen.

Nóg liever zou ik samen met Monique van de Ven bij je logeren, maar ik kan je niet garanderen dat ik in mijn eigen huiselijke kring voldoende steun voor dit idee kan verwerven, als je begrijpt wat ik bedoel.

O ja: over mijn familiealbum hoef je je geen zorgen te maken. We hadden een kinderrijk gezin en maakten dus elk jaar een uitstapje naar de Efteling en het Dolfinarium. Al deze fotoreportages voldoen aan jouw voorwaarde: ze lijken als twee druppels water op elkaar.

Inmiddels heb ik al zo'n schattig briefje geschreven waarmee jouw gasten zich door het afscheid heenslijmen. Ik heb het in de vorm van een poëem gegoten.

Het was weer reuze tof

in de Villa Felderhof

we dronken en we lachten

tot in het holst van de nachten

we zaten op een riante plee

op kosten van de NCRV

het eten was om van te smullen

de rest was lullen, lullen, lullen.

Laat je me gauw wat weten?

A bientôt,ton Frits.