NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  
S c h a k e l s

LONDEN, 1 SEPT. Eerst waren het enkelingen die prinses Diana de laatste eer kwamen bewijzen. Een taxichauffeur uit Oost-Londen die het verschrikkelijke nieuws juist op de radio gehoord had. In één van de winkels die 24 uur per dag open zijn had hij een bosje witte lelies gekocht. Verpakt in krantenpapier notabene. Daarna was hij naar het huis van de prinses gereden. Kensington Palace. In stilte had hij zijn boeket in het hekwerk geklemd.

Later kwamen ze in trosjes. De bezoekers van een club in het Londense West End. De dj had de muziek gestopt en na zijn onheilstijding was de zaak onmiddellijk gesloten. Verdwaasd en verdoofd waren ze in zwijgende optocht naar Kensington Palace gedrenteld. Ze hadden onderweg bloemen geplukt.

Daarna was de toevloed niet meer te stuiten. Met duizenden, tienduizenden trokken ze naar Kensington Palace, naar Buckingham Palace, naar de St. Paul's kathedraal om te rouwen om hun prinses. Velen waren in tranen, anderen koelden hun woede om de dood van de prinses op fotografen. ,,Hebben jullie dan geen greintje fatsoen en respect?'' De meesten verwerkten hun emoties in stilte. Teddyberen legden ze bij de muur van het paleis, en flessen wijn, en bergen bloemen, vaak voorzien van een persoonlijke boodschap, een afscheidsgroet. ,,Ter nagedachtenis aan een prachtig mens, de Koningin der Harten.'' ,,Geboren als een Lady. Prinses geworden. Als legende gestorven. God zegen u.'' ,,Aan de Koningin der Harten en Engelse Roos. Bedankt omdat u het cynisme hebt getrotseerd en van de wereld een betere plaats hebt gemaakt.''

Het leven ging door, ook in Londen. In Notting Hill waren de terassen niet minder vol dan anders, en op de rondvaartboten bij Westminster was het net zo'n gekwetter als altijd. Maar bij de koninklijke paleizen en bij veel kerken overheersten de verslagenheid en verbijstering. Onder de rouwenden waren opmerkelijk veel kleurlingen, havelozen, excentriek geklede jongeren. Vertegenwoordigers van groepen die van oudsher weinig moeten hebben van het Britse koningshuis. Groepen die prinses Diana met haar medemenselijkheid, liefdadigheidswerk en hang naar gelijkheid wel heeft bereikt. Zoals premier Blair bij wijze van eerbewijs verklaarde: ,,Zij, wier leven zo makkelijk door tragedie geraakt werd, raakte bij anderen vaak een gevoelige snaar.''

Mensen die gisteravond bij Kensington Palace met brandende kaarsen een nachtwake hielden, vergeleken het fatale ongeluk van Diana met de gewelddadige dood van J.F. Kennedy, John Lennon en Martin Luther King. Zo'n beslissend moment in de historie waarna de wereld nooit meer dezelfde kan zijn. Het overlijden van de prinses ervoeren ze als een persoonlijk verlies en een schok voor het land. Rouwenden vertelden dat ze de prinses altijd mateloos hadden bewonderd: als symbool van schoonheid en vechtlust en sociaalvoelendheid. Anderen erkenden schoorvoetend dat ze zich vaak met de prinses hadden vereenzelvigd. ,,Ze was een vrouw van vlees en bloed. Zoveel geleden en zoveel goed gedaan. Een eerlijke kans heeft ze nooit gehad.''

Een enkeling vroeg zich af of de onverzadigbare nieuwsgierigheid van haar supporters Diana misschien mede van haar leven heeft beroofd. Of het volk zijn idool misschien heeft doodgeknuffeld. Zoals de anonieme dichter die zijn bosje bloemen bij Buckingham Palace van deze zelfaanklacht had voorzien:

,,Ik bracht haar om het leven.

Ik heb haar de dood in gejaagd.

Ik volgde haar bij elke beweging.

Ik heb haar geen rust gegeven.

Want ik kocht de kranten.

Ik las de verhalen en

Ik keek naar de foto's.

Ze deden dit voor mij.

Hoe leef ik daarmee.''

Britse zondagskranten kwamen gisteren met extra edities. BBC en ITV pasten hun programma's aan, alsof er een nationale ramp was gebeurd. Sommige evenementen werden afgelast, zoals het eredivisie-duel tussen Liverpool en Newcastle United, maar de meeste andere wedstrijden ging door.

Het politieke leven in Groot-Brittannië ligt voorlopig stil. De politieke partijen hebben afgesproken dat ze tot na de begrafenis van Diana geen campagne voeren, vooruitlopend op het referendum over beperkt zelfbestuur dat volgende week donderdag in Schotland gehouden wordt.

Domicilie,
voor wie zich vestigt in het buitenland.