NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  
S e l e c t i e

FRITS ABRAHAMS
De ideale kijksituatie komt met rasse schreden naderbij. Gisteravond was omstreeks kwart over tien op zowel Nederland 2 als Nederland 3 een samenvatting te zien van dezelfde voetbalwedstrijd: Feyenoord - FC Jazz. NOS' Studio Sport bracht op Nederland 2 de uitgebreide samenvatting, terwijl het Sportjournaal (ook van de NOS) op Nederland 3 de korte samenvatting vertoonde.

Zo konden we op Nederland 3 Henk Vos dolblij zien reageren op zijn doelpunten, terwijl we als zapper dank zij Nederland 2 al wisten dat hij een gedoemd man was, rijp voor de dodencel, omdat hij een tegenstander naar het leven had gestaan. En dat terwijl het voetbalseizoen nog maar net begonnen is! Wat willen we nog meer? Dezelfde wedstrijd op drie netten? Waarom niet? Het gaat allemaal gebeuren, want de publieke omroepen en de NOS denken alleen op die manier te kunnen overleven.

Over Henk Vos gesproken: voetbal moet natuurlijk wel 'goed nieuws' blijven. We zaten na afloop allemaal te wachten op een kleedkamerinterview met de boosdoener, maar het mocht kennelijk niet van Feyenoord. Had coach Arie Haan het misschien verboden? ,,Ik weet van niets'', zei Haan, maar we weten al heel lang dat Arie een zeer filosofische kijk heeft op het begrip 'waarheid'.

Hoe verkoop je jezelf als organisatie of individu zo voordelig mogelijk? In de eerste plaats door de publiciteit goed te regisseren. De tv kan daarbij een belangrijke rol spelen. De sport en de politiek hebben dat al eerder ontdekt, en de universiteiten willen kennelijk niet achterblijven.

Gisteravond was een hele uitzending van Netwerk gewijd aan de drastische plannen van de Rijksuniversiteit Leiden. Rector-magnificus Wagenaar mocht het beleid 'verkopen' en hij deed dat met grote toewijding. Als Leids student krijg je voortaan te maken met mentoren die erop toezien dat je braaf je huiswerk maakt. Als je de helft van het aantal punten niet haalt, moet je weg. Zó mogen wij, ouders, het horen, nietwaar?

Alleen zou ik het wat minder op prijs stellen als Wagenaar in de pauze van het college ook stiekem in het collegedictaat van mijn dochter gluurde. Hij vertelde dat hij dat had gedaan bij twee meisjes die hij tijdens een college te veel zag 'kwebbelen'. (Echt zo'n pejoratief onderwijzerswoord: kwebbelen.) Een van de meisjes had alleen maar opgeschreven: ,,De koepok zegt boeh...'' Wagenaar vond het maar niks, maar in de ogen van Jan Hanlo zou het een prachtige dichtregel zijn geweest.

Minister Ritzen vond het 'echt fantastisch' wat Wagenaar allemaal vertelde. Een studente gooide olie op zijn vuur met de vraag: ,,Is het niet absurd dat studenten 2500 gulden betalen voor vier colleges per week, te geven door een student-assistent die uit een boek voorleest? Hoogleraren zijn niet geïnteresseerd in onderwijs.''

,,Ik deel dat gevoel van absurd'', zei Ritzen. ,,Dat moet gaan veranderen en dat gebeurt ook.'' De studente verzuimde één navrante vervolgvraag te stellen: ,,Hoe lang bent u ook alweer minister?''

De VPRO sloot op Nederland 3 de avond af met Paris was a woman, een lange Engelse documentaire over de vrouwen die tijdens het interbellum het culturele klimaat van Parijs mede bepaalden. Gertrude Stein (en haar onafscheidelijke muze Alice B. Toklas), Djuna Barnes, Sylvia Beach, Colette, Gisele Freund, Janet Flanner - allemaal interessante, kleurrijke vrouwen. Des te betreurenswaardiger dat het zo'n statische, saaie documentaire was. In elke willekeurige biografie van een bevriende schrijver uit die jaren kom je anekdotes tegen waaruit de invloed en de smaak van deze getalenteerde dames sprekender blijkt. Eén voorbeeld. Stein zei eens tegen Scott Fitzgerald dat 'zinnen niet mogen lekken - ze hebben goed loodgieterswerk nodig'. ,,Mijn god!'' riep Fitzgerald, ,,als dat niet het gezichtspunt van een vrouw is.'' Hij vroeg om een voorbeeld.

,,Je opdracht in The Great Gatsby'', zei Stein: 'Once again to Zelda'. Dat is compleet, compact en het lekt niet.''

Eigenlijk zoiets als: ,,De koepok zegt boeh...''