U kijkt naar de website van NRC Handelsblad gedurende de periode 1995-2001. Bezoek ook de de huidige site.
    R A D I O  &   T E L E V I S I E  
NIEUWS  | TEGENSPRAAK  | SUPPLEMENT  | AGENDA  | ARCHIEF  | ADVERTENTIES  | SERVICE 

  NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  
S e l e c t i e


Televisie

Radio

O O G   I N   O O G :
De heupslip van Peter van de Pood

FRITS ABRAHAMS
Een opvallend ernstige Arjan Ederveen in KRO's Rémi ziet sterren. Hij voelde zich de laatste jaren sterk veranderd. ,,Het heeft te maken met de confrontaties met de dood: mijn broer is overleden en een van mijn beste vrienden. Ik ben erachter gekomen dat het leven simpeler in elkaar zit dan je denkt. Al die vragen over de zin van het leven... dat merk je wel als het zover is.''

Hij zoekt tegenwoordig de rust van de provincie (Friesland), al kan hij Amsterdam nog niet missen. ,,Maar van het uitgaan is de spanning af. Ik was altijd op zoek naar iemand, de iemand, en toen ik dat niet meer deed, vond ik 'm. Mijn vriend is sociaal, open, vriendelijk, eigenschappen die ikzelf niet echt heb.''

Hij lichtte ook zijn recente verbroedering met Joop van den Ende (met Henk van der Meyden uiteraard in diens kielzog) toe: ,,Ik vond het een goede zet om te doen sinds ik mijn eigen bedrijf heb (...) Ik heb hem gezegd dat ik een eigen toko wil en hij zei: dan gaan wij dat voor je doen. Hij is de bank van lening, maar ik ben niet van Joop.''

Een, althans voor mij, teleurstellende mededeling kwam terloops halverwege het interview: ,,Nee, ik ga niet met Tosca (Niterink) wat doen. Wij waren evenwaardig, als ik het alléén maak is het makkelijker. Hoe minder schakels ertussen zitten, hoe makkelijker het is.''

Een wat cryptische mededeling die meer toelichting had verdiend. Begrijp ik het goed als ik concludeer dat hij in de samenwerking enigszins gehinderd werd door Niterinks opvattingen en smaken? Moest hij te veel concessies doen? Als de breuk met Tosca Niterink definitief is, zou het de tweede zijn in Ederveens carrière: eerder gingen hij en Kees Prins, samen de voortreffelijke De Duo's vormend, uiteen. Dat is alweer bijna vijftien jaar geleden, maar het valt nog altijd te betreuren dat zij toen in het theater door te weinig mensen gezien zijn. Het zou jammer zijn als we Tosca Niterink nauwelijks meer op de tv terugzagen. Ze is een begaafde comédienne, zoals we dezer zomerdagen weer kunnnen constateren op basis van de herhalingen van Borreltijd op Nederland 3. Daarin spelen Ederveen en Niterink als Peter van de Pood en Ellen B. de ultieme presentatietrutten van de Nederlandse tv: sloom, lullig en ijdel.

,,Iedereen is een karikatuur, men probeert dat weg te poetsen, maar daardoor komen die trekken juist sterker boven'', zei Ederveen tegen Rémi van der Elzen. Die visie vind je terug in Borreltijd. Ederveen moet veel gekeken hebben naar de praatpulp op de tv: er zijn hele kijkjaren geïnvesteerd in Borreltijd. Zoals Ederveen, gezeten in zijn schotsgeruite pantalon, uitvoerig uitlegt waarom hij een heupslip draagt, behalve als hij 'opmoet', want dan zijn de contouren te goed zichtbaar door zijn broek - dat is Hans van Willigenburg vér voorbij, maar toch is het in essentie Hans van Willigenburg en zijn gelijken. En als Tosca Niterink op die vals-vriendelijke toon waarachter veel onderdrukte jaloersigheid schuilgaat, aan haar gaste vraagt: ,,Waar heb jij je bladerdeegflapjes het liefst mee gevuld?'' - dan beseffen we dat er geen betere karakterisering denkbaar is van de burgermanscultuur van 'Hilversum' en 'Aalsmeer'.

Over naar niet iets heel anders: óók erg leuk blijft Ruby Wax meets..., waarvan de VPRO momenteel nieuwe afleveringen uitzendt. De vorm is heel anders, maar wat zij gemeen heeft met Ederveen-Niterink is dat ze niemand serieus neemt en altijd op zoek is naar de trivia achter de schone schijn. Als ze op de hotelkamer van Goldie Hawn tussen de medicijnflesjes rommelt, zegt ze: ,,Ik zoek naar de prozac'' en: ,,Is dit echt goed voor de stoelgang - komt het er dan soms in cadeauverpakking uit?'' Wax schept in een half uurtje een sfeer van hilarische ongedwongenheid, waarin de dames elkaar gierend van het lachen de grootste intimiteiten toevertrouwen. ,,Heb jij dat ook'', vroeg Wax, ,,dat ze 's avonds opeens met hun ding tegen je aan komen liggen, alsof jij maar meteen moet roepen: ,,Kom maar, mijn eileiders staan open?'' Ja, dat had Goldie ook.

NRC Webpagina's
13 AUGUSTUS 1997


    Bovenkant pagina

NRC Webpagina's © NRC HANDELSBLAD (web@nrc.nl)