K U N S T
|
NIEUWSSELECTIE
|
In: Cinecenter, Amsterdam. Studenten in de videotheek
Door HANS BEEREKAMP
Kicking & Screaming, van de debuterende 25-jarige scenarist en regisseur Noah Baumbach, lijkt op een handvol recente films over ex-studenten. Met Sleep with Me en Bodies, Rest & Motion heeft Baumbachs debuut de jonge producent Joel Castleberg gemeen, terwijl een van vier de pas afgestudeerde titaantjes in een kleine universiteitsstad gespeeld wordt door Christopher Eigeman, vedette van de in iets hogere sociale milieus gespecialiseerde regisseur Whit Stillman (Metropolitan, Barcelona). Onvermijdelijk in dit genre is de eeuwige student Eric Stoltz, het boegbeeld van de recente Amerikaanse trend in films over wat Fellini ooit 'vitelloni' noemde: grote kalveren, rondhangend zonder doel of ambitie. Natuurlijk werkt een van de jongens in een videotheek, net als Quentin Tarantino, net als een van de personages in Clerks. Dat geeft aanleiding tot eindeloze triviaspelletjes, zoals het noemen van de negen complete titels van de Friday the 13th-serie. Ongebruikelijk is daarentegen de gewoonte van deze vrienden om elkaar te testen op kennis van de Amerikaanse literatuur. Het ene vriendinnetje dat met een studiebeurs naar Praag vertrekt wordt daarentegen met verwijten overladen. Het lijkt onverdraaglijk dat iemand besluit met dit uitzichtloze provinciale bestaan te kappen, in plaats van werkloos af te wachten tot er eindelijk iets gebeurt. De kwaliteiten van dit soort films staan of vallen met de snedigheid van de dialogen en de originaliteit van de grappen. Baumbach heeft niet alleen de pech dat zijn film uit 1995 ons land bereikt na zo veel andere vergelijkbare producties, maar ook dat zijn eruditie en gevatheid te wensen overlaat. Kicking & Screaming is veel interessanter dan de gemiddelde Trimark-film, maar zoutelozer dan de gemiddelde romantische komedie over jonge volwassenen die niet weten wat ze met hun leven aanmoeten.
|
NRC Webpagina's
13 AUGUSTUS 1997
|
Bovenkant pagina |