NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S c h a k e l s

Door onze redacteur MARK HOOGSTAD
PAPENDAL, 30 JULI. Zijn vakantie heeft hij onlangs afgezegd. Nederlands beste bobsleeër geeft deze zomer de voorkeur aan een verblijf in eigen land. Wat in zijn geval neerkomt op de atletiekbaan in Papendal en het krachthonk van zijn sportschool in Nieuwegein. Rob Geurts kan en wil niet stil zitten. ,,Eigenlijk wordt het alleen maar erger na al die jaren.''

Noem hem een dwaas of een maniak en Rob Geurts haalt de schouders op. De stuurman van de Holland-1 is al zo vaak voor gek versleten dat het geen indruk meer op hem maakt. Maar weinig mensen die zijn liefde voor de razendsnelle winterdiscipline kunnen vatten. Met die gereserveerde houding heeft Geurts zich lang geleden al verzoend. ,,Zolang mijn sponsors en NOC*NSF mij serieus nemen, ben ik een tevreden man.''

Achtendertig is hij inmiddels, maar in bezetenheid is de sportschoolhouder de rest van Nederland ver vooruit. Hij onderhoudt de contacten met zijn geldschieters, trekt dagelijks aan de gewichten en werkt daarnaast aan zijn conditie. Zomer of winter, een dag zonder bobsleeën is een dag niet geleefd. Het is de vraag of hij ooit zonder kan. ,,Voorlopig is dat niet aan de orde. Pas na de winter buig ik me over mijn toekomst.''

De zon schijnt uitbundig op de atletiekbaan van het nationaal sportcentrum Papendal. Temidden van de atleten van trainer Henk Kraaijenhof, bezig met de laatste voorbereidingen op de WK die vrijdag in Athene beginnen, maakt Geurts zich samen met starter-remmer Marcel Welten op voor een zoveelste krachtsexplosie achter de bobslee.

De stuurman bereidt zich voor op wat zijn laatste kunstje moet worden: deelname aan de Olympische Winterspelen, begin volgend jaar in Nagano. Over tien weken begint het seizoen van de bobsleeers en de Holland-1 kan niet wachten tot dat moment is aangebroken. Geurts en Welten hebben hun zinnen gezet op de maand november. Dan staan de eerste internationale wedstrijden op het programma. Welten: ,,Hoe eerder wij ons kwalificeren, hoe meer tijd we hebben in de aanloop naar Nagano. We willen meteen knallen.''

In overleg met de bobsleebond heeft NOC*NSF bepaald dat een plaats bij de beste twaalf op het WK of in het eindklassement van de strijd om de World Cup volstaat voor een startbewijs in Japan. Geurts zegt geen weet te hebben van de kwalificatie-eis. ,,In het verleden heb ik me daar veel te druk over gemaakt. Die energie wil ik deze keer beter gebruiken. We komen er hoe dan ook. Omdat ik weet waartoe wij in staat zijn.''

Het optimisme van de bobslee-piloot staat in schril contrast met de resultaten die hij en Welten afgelopen winter behaalden. Bij wedstrijden uit het World-Cupcircuit eindigde het tweetal steevast in de achterhoede. Volgens Geurts viel het seizoen grotendeels in het water nadat Welten al bij de tweede wedstrijd van het seizoen door zijn enkel ging en beide enkelbanden scheurde. ,,Die blessure heeft ons het hele seizoen achtervolgd. De achttiende plaats bij het WK in St. Moritz was daarom heel behoorlijk.''

Het wapen waarmee Geurts zijn droom ditmaal denkt te verwezenlijken bevindt zich onder de bobslee: zestien wieltjes op dezelfde hoogte van de ijzers waarmee Geurts en Welten 's winters door de ijskanalen suizen. Het idee van de skeeler-wielen deed Geurts op toen hij begin dit jaar vernam dat Amsterdamse politie-agenten zich voortbewegen op inline-schaatsen. ,,Wat de politie kan, kan ik ook. Ik heb meteen met de fabrikant gebeld en een afspraak gemaakt.''

Met de montage van de wielen namen Geurts en Welten afscheid van de winkelwagens gevuld met gewichten, waar beiden tot voor kort achteraan holden in de zomer. Grootste voordeel van de nieuwe vondst waarmee zij nu over het tartan razen, schuilt volgens Geurts in de tijdwinst. Het bobseizoen is anno 1997 vervroegd naar begin juli. ,,Tot vorig jaar konden we pas in oktober, november die slee wegduwen en werken aan een explosieve start.'' De resultaten met de bob op wielen zijn tot dusver bemoedigend, vindt Geurts. ,,Ik ben nog nooit zo opgewonden geweest over onze vorderingen. Het kan niet anders of dit moet zich in de winter gaan uitbetalen.''

Twaalf jaar joeg Geurts op een olympisch startbewijs. Twee keer mislukte zijn missie en moest hij de Winterspelen in Calgary ('88) en Albertville ('92) aan zich voorbij laten gaan. Op 34-jarige leeftijd, in januari 1994, slaagde hij in zijn opzet en maakte hij nog geen maand later samen met oud-tienkamper Robert de Wit zijn olympisch debuut in Lillehammer. Hoe fraai hij die ervaring ook vond, bevredigend was het optreden in Noorwegen niet. Na vier ritten door het ijskanaal van Hunderfossen moest de routinier genoegen nemen met de 23ste plaats.

De vierde en afsluitende run was meteen zijn laatste. Na Lillehammer beëindigde Geurts zijn sportieve loopbaan. Om na een paar maanden weer terug te komen op dat besluit. In Welten (28), een voormalig American football-speler en begenadigd sprinter op de 100 meter, vond hij een nieuwe metgezel die dit seizoen de atletiek naar het tweede plan heeft verwezen. ,,Om me helemaal te concentreren op het sleeën.''

Geurts en Welten worden deze zomer bijgestaan door Henk Kraaijenhof, de atletiektrainer met eigenzinninge opvattingen. De samenwerking is nog geen drie weken oud, maar nu al spreken Geurts en Welten van een doorslaand succes. ,,Henk heeft oog voor details. Hij maakt mensen sneller. Voorheen deden we altijd maar wat. We verloren altijd kostbare tijd met de start. In het vervolg van de race konden we dat niet meer goed maken.''

De eerste contacten dateren van twee jaar terug. In zijn speurtocht naar snelheid en perfectie in de eerste meters deed Geurts een beroep op ,,het begrip Kraaijenhof''. De coach stemde toe en kwam al meteen op de eerste werkdag tot een schokkende constatering. Geurts: ,,Henk zag mij lopen en zei maar één ding: 'verschrikkelijk!' Hij stuurde me naar Canada waar ze mijn benen recht hebben gezet. In zijn ogen was ik een twee of een drie, nu ben ik een kleine zeven.''

Een andere noviteit is de rentree van Robert de Wit, de oud-starter die werd toegevoegd aan het team. Na de Spelen in Lillehammer zette hij net als Geurts een punt achter zijn carrière. Een paar maanden geleden liet hij zich verleiden tot een terugkeer. De comeback van De Wit betekent geen motie van wantrouwen aan het adres van Welten, beweert laatstgenoemde. ,,Ik leer van hem, hij leert van mij. Dat kan nooit kwaad.''