NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

Hans Meulenbroek
De bijdrage van Herman Amelink (NRC Handelsblad, 21 juli) aan de discussie over de Hilversumse radiozenders munt niet uit in helderheid. Wel in het spreken namens een ongrijpbare massa, waarbij en passant criteria worden gedeponeerd om naar een radioprogramma te luisteren die neerkomen op: 'aan laten staan zolang het gebodene niet irriteert'. Waarom spreekt de heer Amelink niet gewoon namens zichzelf en formuleert hij geen criteria vanuit een positieve benadering van de radio, zoals: 'luisteren omdat je wordt geboeid'? De factor 'geboeid worden' mag onderhand wel eens bij de presentatoren en programmamakers van Radio 1, 2 en 3 worden neergelegd.

Te gemakkelijk en te snel grijpt Amelink naar de analyse dat de radio nou eenmaal is verdreven door de televisie. Wie zich daar niet bij neer wil leggen zou een pittoyabele nostalgicus zijn die nog met één been in de jaren vijftig staat. Zo is het niet. Tijdens het scheren, bij het ontbijt met de krant op tafel, of 's avonds bij het koken is zeer wel naar boeiende radio te luisteren, die desnoods naar de keel grijpt. Dat ook ik na gemiddeld een half uur á drie kwartier afhaak op Radio 1 heeft meer te maken met een gemiddeld onintelligente adressering van de zender èn met de wetenschap dat de mallemolen van uit de krant nagekauwde 'nieuwsfeiten' weer snel voorbij zal draaien. Als Radio 1 met minder gemakzucht en meer beroepseer werd gemaakt liet ik de zender heus wel langer aanstaan.

De manier waarop Amelink 'de dood in de pot' verwelkomt, komt neer op het de oren te laten hangen naar wat de heilige brede massa van luisteraars zou willen. Een massa die ,,geen geduld en geen tijd'' heeft. Maar al deze mensen hebben wel allemaal radio's onder handbereik, waar uitsluitend licht verteerbare pulppraat, humorloze simpelmansdrukte, verkeersinformatie en middle of the road muziek uit mag komen. Radiomakers op de publieke zenders hebben toch ook nog iets te willen? Welke eisen worden er eigenlijk aan hen gesteld? Juist nu veel commerciële stations al confectie-programmering uitzenden zou de publieke omroep zich wat kritischer moeten afvragen waarin men hoort te voorzien. De publieke zenders zouden, desnoods voor een kleiner publiek, weer meer interessante en doorwrochte programma's moeten maken.

Hans Meulenbroek is programmamaker voor radio en televisie.