NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S c h a k e l s

Door onze redacteur WARD OP DEN BROUW
BOXMEER, 29 JULI. Dankzij Jan Ullrich leeft de wielersport weer in Duitsland. Dat bleek gisteravond ook in Boxmeer, waar op een parkeerplaats in het Oost-Brabantse stadje personenauto's met Duitse nummerborden zij aan zij geparkeerd stonden. Voor Ullrich, de hoofdattractie van de 23ste internationale Ronde van Boxmeer, waren duizenden Duitsers naar de net over de eigen landsgrens gelegen plaats gekomen.

Ook de mannen in de bijrollen waren interessant: de Duitse groene-truidrager Erik Zabel, beste-Nederlander-in-de-Ronde van Frankrijk Michael Boogerd, Erik Breukink en de onfortuinlijke Bart Voskamp, die vorige week door de Tour-jury van een overwinning werd bestolen.

Niet alleen de zege ontglipte Voskamp vrijdag in Dijon, zo zei hij gisteravond vlak voor de start van het criterium dat hij vorig jaar op zijn naam schreef. In het tumult na de finish van de Tour-etappe in Dijon, waar hij samen met de Duitser Jens Heppner werd gediskwalificeerd wegens het niet aanhouden van de rechte lijn in de sprint, raakte Voskamp ook zijn fiets kwijt. Normaal gesproken dragen leden van de organisatie van de Tour zorg voor de fiets van de renner die als eerste de streep over komt, maar vrijdag was zijn dure fiets opeens verdwenen.

De publicitaire waarde van de diskwalificatie van Voskamp is voor hem minstens zo groot als die in het geval van een overwinning was geweest. De afgelopen dagen kreeg hij een stortvloed aan positieve reacties over zich heen, zo maakt de renner vlak voor de start duidelijk, terwijl hij links en rechts handtekeningen zet. De enigen die niet zo positief reageren, zijn de organisaties van de criteriums, een enkele zoals in Boxmeer uitgezonderd, zegt Voskamp. ,,Ik wil niet betaald worden als een etappe-winnaar, maar wat ik vraag krijg ik vaak niet. Ik ben teleurgesteld in een aantal organisatoren. Die stellen zich als echte zakenmensen op.''

In Boxmeer schiet CDA-fractievoorzitter Jaap de Hoop Scheffer de renners even later weg. Van toenmalig CDA-leider en premier Dries van Agt was bekend dat hij een grote liefde voor het wielrennen koesterde, maar van De Hoop Scheffer weten we niet meer dan dat hij zich per degelijk herenrijwiel naar het Binnenhof verplaatst. ,,Ik ben zelf meer een hardloper'', zegt hij vlak voor de start. Vanwaar dan zijn aanwezigheid in Boxmeer? Om kiezers aan zich te binden? ,,Ik kom hier al achttien jaar met vakantie en fiets hier veel in de omgeving.''

Voor het startschot is hij speciaal uit Den Haag gekomen, op uitnodiging van zijn partijgenote Dien Cornelissen. Alsof hij zijn geloofsbrieven overhandigt, voegt De Hoop Scheffer er aan toe dat hij de Tour ,,intensief heeft gevolgd''. Even verderop worden Jan Ullrich en fiets bijna geplet in het gedrang van pers en handtekeningenjagers.

Zoals het in criteriums betaamt, rijden de grote mannen van voren. In Boxmeer zijn dat de renners van Team Deutsche Telekom. De rij wordt gesloten door de slaven van de Belgische overheidsploeg Vlaanderen 2002. Zij reden de afgelopen weken geen echte wedstrijden, maar 'kermiskoersen' in eigen land, zoals criteriums in België ook wel worden genoemd. Tom Stremersch (Vlaanderen 2002) trekt er allesbehalve een gelukkig gezicht bij als hij over zijn wieleractiviteiten van de voorbij weken vertelt.

Een criterium is voor een wielrenner niet meer dan lopendebandwerk. Voor de een is de bezigheid lucratiever dan voor de ander. Waar de jongens van Vlaanderen 2002 hun rondjes rijden voor een grijpstuiver, maakte Tourwinnaar Ullrich zijn omwentelingen in Boxmeer naar verluidt voor bijna 50.000 gulden, op een totaal budget van ongeveer 120.000 gulden. De komende dagen is Ullrich in Nederland de publiekstrekker in Stiphout, Chaam, Heerlen en Roosendaal. Gerrie van Gerwen, die namens de organisaties van de criteriums de renners contracteert, verwacht komende maandag in Roosendaal een grote toestroom van Duitsers die aan de Nederlandse kust hun vakantie doorbrengen. In die contreien wordt speciaal reclame gemaakt met het optreden van Ullrich in 'De Draai van de Kaai'.

Ook dit jaar is in Boxmeer het wedstrijdscenario door een onzichtbare hand geschreven. Met nog drie ronden te rijden klinkt bij de eindstreep ter hoogte van een café 'Mexico' van Mary Servaes. Servais Knaven gaat na een demarrage alleen aan de leiding, maar een ronde later liggen Ullrich en Boogerd - de kampioenen van Duitsland en Nederland - op kop.

De speaker maakt gewag van ,,een formidabel gevecht'', maar de kaarten zijn al lang geschud. Er is niet veel kennis van de wielersport voor nodig om twee ronden voor het einde de juiste einduitslag te voorspellen: 1. Ullrich, 2. Boogerd, 3. Zabel. De winnaar van de Tour verslaat Boogerd op de streep inderdaad en als vanzelfsprekend wint Zabel even later de sprint van het groepje achtervolgers. De door een plaatselijke modezaak in kostuums gestoken organisatie had zich geen mooier trio op het erepodium kunnen wensen.

Na honderd kilometer fietsen verwerft de eerste Duitse winnaar van de Tour de France zich zodoende een plaats in de 'Galerij der Onsterfelijken' van Boxmeer, naast onder meer Eddy Merckx, Phil Anderson, Gert-Jan Theunisse, Gianni Bugno, Claudio Chiappucci, Tony Rominger en Jean-Paul van Poppel. Ook de Belg die Jan Ullrich naar zijn eerste Tour-zege leidde, glorieerde ooit in Boxmeer. Walter Godefroot, ploegleider van Telekom, was er de snelste in 1976. Jan was toen nog een tweejarig Jantje, peuter te Rostock.