NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  
S e l e c t i e

MARION VAN EEUWEN
Wie zich niet laat afschrikken door de zoetsappige titel 'Engels Tuingeluk' heeft na het bekijken van de documentaire over de Chelsea Flower Show 1996 een aardig, maar bijna ontluisterend beeld gekregen van de met veel decorum en tradities omgeven Bloemenshow van het Jaar. Slecht gekozen is slechts de datum voor deze uitzending. Half mei had meer voor de hand gelegen, vlak voor de Chelsea Flower Show 1997.

Stephen Woodhams, tuinontwerper en in Covent Garden gevestigd bloemist met veel clientèle onder de Britse society, won in 1994 de Royal Horticultural Society Gold Medal met een controversiëel tuinontwerp. In deze documentaire zien we hoe de eigenzinnige Woodhams twee jaar later, al laverend langs The Rules and Regulations, opnieuw probeert een medaille in de wacht te slepen.

De Chelsea Flower Show, die sinds 1913 wordt gehouden, is een ontwerpwedstrijd voor tuinarchitecten en veelbelovende amateurontwerpers. Het evenement trekt in vier dagen tijd ongeveer 200.000 bezoekers en - met al het Royal in de titels kan het nauwelijks anders - wordt steevast bezocht door Her Majesty Queen Elizabeth II.

We zien hoe Stephen Woodhams tien maanden van te voren begint met zijn ontwerp voor een 'kitchen garden in orange and blue' en daar vervolgens mee op auditie gaat bij zijn sponsor om vijftigduizend gulden los te praten. Stephen wil opnieuw een tuin creëren die spraakmakend is en hij moet voortdurend zijn 'gewaagde ideeën' komen verdedigen bij de deftige heren en dames van het RHS Garden Design Panel. Het leuke van deze documentaire is dat de vele poespas en deftigheid waarmee 'Chelsea' is omgeven op een ingehouden manier te kijk wordt gezet.

Als alle formele hobbels zijn genomen begint Stephen een tijdrovende zoektocht naar geschikte planten, die gepland zijn in de kleuren blauw en oranje. Een zenuwslopend karwei, want het in zadengidsen als oranje aangeprezen blijkt - drie dagen voor de show - zalmroze te zijn. En de bestelde Delphiniums zijn wel opgekomen maar willen niet - blauw - bloeien. Er wordt zelfs een tocht naar Italië gemaakt om geschikte bomen uit te kiezen. Die overigens bij aankomst al bijna uitgebloeid blijken te zijn.

Drie weken voor 'Chelsea' beginnen de deelnemers met de aanleg en in een moordend tempo wordt de keurige lawn van Chelsea Hospital volledig overhoop gehaald en verrijzen er 26 verschillende tuinen met fonteinen, watervallen, en serres en wat al niet.

De deelnemers staan nerveus te wachten als Her Majesty met haar echtgenoot op de Show arriveert, zij kan maar enkele tuinen 'aandoen'. Maar Stephen behoort tot de gelukkigen en hij ratelt erop los terwijl zij - ook al blijft haar gezicht uiteraard onbewogen - een wenkbrauw lijkt te fronsen bij het zien van Stephens glimmende fontein.

De documentairemakers mochten zelfs de supergeheime beraadslagingen vastleggen van de steevast door lijfwachten omgeven jury. En aan de licht ironische toon in de stem van presentatrice Zoë Wanamaker kunnen we horen dat zoiets nog nooit eerder in de geschiedenis van Chelsea is vertoond.

Aan het slot volgen we het demasqué. Zodra het ,,The Chelsea Flower Show is officially closed to the public'' heeft geklonken, posteren de deelnemers zich in hun tuinen en slijten alle met pijn en moeite verworven spullen en planten aan de laatste Chelsea-gangers. ,,I hate this'', zegt Stephen. Of hij daadwerkelijk een medaille wint, zal ik niet verklappen.

Dokument: Engels Tuingeluk, NCRV, Ned.1, 22.51u. TV VOORAF