NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S c h a k e l s

Door onze redacteur HANS KLIPPUS
NIJMEGEN, 11 JULI. Er is een koning in het land. Carl Lewis, de ongekroonde koning van de atletiek, zette gistermiddag zijn snelle voeten op Nederlandse bodem voor een staatsbezoek van drie dagen. Morgen loopt hij op de baan van nationaal sportcentrum Papendal een wedstrijd over 100 meter, samen met het verspringen zijn grote specialiteit. De 36-jarige Lewis beloofde een interessante race: ,,Ik zit nog vol vuur.'' King Carl stopt binnenkort met atletiek. Daarom maakt de Amerikaan een afscheidstoernee door Europa, waar hij een grotere held is dan in eigen land. Lewis wilde ook graag lopen in Nederland. Via zijn manager bood hij zichzelf aan voor de bescheiden Papendal Games. ,,We moesten wel even slikken van de prijs'', herinnerde wedstrijdorganisator R. Pauel zich. Het was de sponsor van de Nederlandse atleet Marko Koers, computerdistributeur Yakumo, die de startpremie van 70.000 dollar op tafel legde.

Meestal is de negenvoudig olympisch kampioen zijn geld waard. Lewis loopt niet alleen hard, hij heeft ook nog wat zinnigs te vertellen. Zo gaat hij in zijn laatste weken als actieve topsporter nogmaals de strijd aan met het dopinggebruik in de atletiek. Lewis, die altijd heeft gezegd zelf nooit te hebben geslikt, wijst met de beschuldigende vinger naar de internationale federatie IAAF en de Amerikaanse bond. ,,De bonden beschermen atleten die gebruiken. Bepaalde affaires worden met opzet verdoezeld. Daar ben ik van overtuigd. Op die manier bevorderen ze juist het dopinggebruik'', zei Lewis gisteren in Nijmegen.

Volgens de veteraan, die zich ter gelegenheid van zijn afscheid een nieuw, snel kapsel heeft aangemeten, zijn er nog maar weinig topatleten die geen verboden middelen gebruiken. ,,Je kan zo zien wie er dirty is. Je ziet atleten die ineens veel breder en gespierder zijn geworden en ook veel sneller. Iedereen kan dat zien, maar niemand doet er wat aan. Het publiek begrijpt al die snelle tijden niet die worden gelopen. Zelfs ik begrijp het niet. Snelle tijden zijn niet belangrijk. Het is belangrijker dat er weer eerlijke, spannende wedstrijden te zien zijn. Nu wordt de sport in de Verenigde Staten vermoord. Daar vinden ze atletiek smerig en mogen kinderen niet gaan hardlopen'', aldus Lewis, die in 1988 de olympische finale over 100 meter verloor van de gedrogeerde en later geschorste Ben Johnson.

De atletiekbestuurders hebben al verklaard dat ze niets kunnen met de beschuldigingen van Lewis omdat hij geen namen noemt. ,,Dat is een zielige reactie'', stelde een toen nog fellere Lewis vast. ,,Waarom zou ik namen noemen? Is het mijn taak om overtreders op te sporen? Nee, dat moeten zij doen. Zij hebben een lijst liggen van atleten die ze vorig jaar in Atlanta hebben laten ontsnappen.'' Later, op de gang van het met cameramensen, fotografen en journalisten volgepropte zaaltje bij de sponsor, kwam hij er nog een keer spontaan op terug. ,,Ze zijn bang om er iets aan te doen. En bang moet je juist nooit zijn!''

Lewis kan ook weinig waardering opbrengen voor de tweekamp over 150 meter tussen Donovan Bailey en Michael Johnson om anderhalf miljoen dollar. ,,Ik heb er geen bezwaar tegen dat er veel geld in de atletiek wordt betaald. Waarom zou ik? Dat is juist mooi. Maar die gekke tweekampen lijken meer op zelfpromotie dan dat het goed is voor de sport. Ze liepen gewoon zichzelf te showen. Het leken wel twee zwaargewichten. Maar boksen is een andere sport. Nu willen ze een revanche organiseren, maar wie is daar na die eerste keer nog in geïnteresseerd?''

Zelf rent Lewis in de laatste weken van zijn carrière niet meer tegen de echt grote jongens - King Carl kan uiteraard geen ereronde lopen wanneer hij als vijfde of zesde is geëindigd. Daarom liep hij deze week in Lausanne en Linz als slotloper van een estafetteploeg van de Santa Monica Track Club. De eerste keer kwam hij als eerste over de finish, twee dagen later vergalde een andere Amerikaanse ploeg zijn feestje. Morgen doet hij wel mee aan een individuele sprint. Maar op Papendal is dan ook een deelnemersveld samengesteld waarin hij nog kan gloreren.

Zelf beweert Lewis nog met de besten mee te kunnen. ,,Of ik nog onder de tien seconden kan lopen? Ik weet het niet. Dat wist ik vorig jaar ook niet en toen lukte het wel. De snelheid heb ik nog en ik voel me fit. Ik zou nog drie, vier jaar door kunnen gaan, dat weet ik zeker. Vooral bij het verspringen kan ik nog makkelijk met de top mee. Er zijn weinig nieuwe namen bijgekomen en het blijkt dat de anderen slechter springen als ik erbij ben. Maar wat heb ik nog te winnen? Het is genoeg geweest. Er is meer in het leven. Ik ben heel blij dat ik het moment van afscheid zelf heb kunnen bepalen. Dat ik niet als een oude man van de baan ben geschopt. It has been a lot of fun.''

Hij werd in Nijmegen terloops nog gefeliciteerd met zijn 36ste verjaardag eerder deze maand. ,,Dank je'', reageerde Lewis lachend. ,,Ik heb het gehaald. Dat is al heel wat, want veel mensen in Amerika halen die leeftijd niet eens.'' Lewis weet nog niet precies wat hij straks gaat doen. Acteren lijkt hem wel wat, maar hij heeft geen contacten in Hollywood. ,,Ik wil in ieder geval fit blijven. Zeker tot ik ga trouwen. Dan worden andere zaken belangrijk.''

Een troonopvolger heeft zich nog niet aangediend, vindt hij. ,,King Carl, dat is mijn naam. En een nieuwe koning wijs je niet zo maar aan. Het publiek bepaalt wie de nieuwe helden worden. En dat is niet een kwestie van hard de baan op en neer lopen en een beetje naar het publiek zwaaien. Nee, het is veel meer. Het is je hele presentatie. De mensen moeten je kunnen leren kennen, je moet hun taal spreken. Dat heb ik gedaan. Ik hoop ook dat de jeugd gaat lopen omdat ze mij hebben zien lopen. Daar zou ik na zestien jaar topatletiek het meest van genieten.''

Op 13 augustus loopt Carl Lewis in Zürich waarschijnlijk zijn laatste wedstrijd. Daarna is het tijdperk van de koning definitief voorbij.