NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  
S e l e c t i e

Door een onzer redacteuren
Voor sommigen was Prospero's Books van cineast Peter Greenaway in 1991 een meesterwerk van moderne cinema. Door middel van nieuwe computertechnieken komen scènes van een bladzijde af tot leven. Een opera-achtige verfilming van 'The Tempest', met de toen 87-jarige John Gielgud als de tovenaar Prospero èn de woordkunstenaar Shakespeare. In de vormgeving van de Nederlanders Ben van Os en Jan Roelfs roept Greenaway met verbluffende videotrucage de in 24 boeken opgeslagen menselijke kennis op en laat rede en magie een bizar gevecht met elkaar voeren. Niet eerder werd de audiovisuele technologie zo uitputtend benut.

De in hoog tempo gemonteerde film is een visuele stortvloed aan citaten, weetjes en talloze gedetailleerde referenties aan de klassieke mythologie, de alchemie, de schilderkunst uit de Nederlandse Gouden Eeuw, de Italiaanse renaissance en allerhande encyclopedische gegevens. De film is niet gemakkelijk te volgen. Ook de door de acteurs vertolkte personages blijven in het luchtledige hangen. De beste houding om van Prospero's Books te genieten is dan ook de overdaad te ondergaan als een niet in een keer te vatten totaaltheater.

Een lust voor oog en oor waren wel o.a. The Draughtman's Contract (1982) en The Cook, The Thief, His Wife and Her Lover (1989), hoe weerzinwekkend de taferelen soms ook waren. Zijn meest recente film The Pillow Book, is eveneens toegankelijker opgezet en vertelt ook nog een verhaaltje. The Pillow Book gaat ook over de liefde voor het geschreven woord maar kent geen compositieverstorende illustraties.

In de visie van regisseur Greenaway zijn Prospero en Shakespeare zelf nauwelijks meer van elkaar te onderscheiden bij hun zwanenzang. In de epiloog van De storm, William Shakespeares laatste stuk, smeekt Prospero, wiens toverkracht gebroken is na het vergeven van zijn vijanden, het publiek ook hem genade te schenken: 'Breek mij uit dit knellend koord'. Prospero's Books is niet zijn meest evenwichtige film maar wel een waarvan de ontwikkeling in zijn werk naar lyriek, abstractie en muzikaliteit een duidelijk bewijs vormt.

N.B: Bovenstaande tekst is grotendeels ontleend aan de recensie van Hans Beerekamp van 24 oktober 1991.

Prospero's Books (Peter Greenaway, 1991, GB/Ned/Fr/It/Jap). Duitsl.2, 0.25-2.25u., nagesynchroniseerd.