NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

VIER TEGEN EEN is gemeen, klonk vroeger op straat als buurtjongens met elkaar aan het vechten sloegen. Als vier kerels, van wie één een bekende Nederlandse voetballer is, na een avond uitgaansleven met een twintigjarig meisje naar bed gaan, hoeft dit op zichzelf nog niet te betekenen dat er een strafbaar feit is begaan. Maar de gedachte dat hier sprake is van 'misbruik van de omstandigheden' dringt zich gemakkelijk op.

Het meisje was niet nuchter. Ze was uit stappen in de Amsterdamse discotheek Sinners in Heaven, ze was opgepikt door de vier jongens, ze was in een taxi gestapt en met hen meegegaan naar het appartement van de bekende voetballer. Daar sloegen de jongens seksueel aan het dollen met het meisje. Zo gaat dat toch in de Amsterdamse uitgaanswereld, waarin beroemdheden in de waan verkeren dat ze kunnen doen waar ze zin in hebben. Dat is de cultuur van het geld, de glamour en de sterren.

Toch is het anderhalve maand later een zaak. De twintigjarige 'Sandra' (pseudoniem) heeft na enig dralen een klacht ingediend wegens groepsverkrachting, de officier van justitie heeft eind vorige week besloten om de voetballer en zijn vrienden niet te vervolgen omdat er onvoldoende bewijs is. De advocaat van het meisje overweegt beklag in te dienen bij het Hof om het openbaar ministerie te dwingen toch tot vervolging over te gaan. De gevierde voetballer om wie het gaat, is inmiddels aan de pers gepresenteerd als de nieuwe aanwinst van een buitenlandse voetbalclub. De affaire doet denken aan Paula Jones en de Amerikaanse president Clinton. Als gouverneur van Arkansas zou Clinton zijn machtspositie hebben misbruikt om een aantrekkelijk ogende lokale ambtenaar op te pikken en in zijn hotelkamer tot seksuele handelingen aan te zetten. Deze zaak is inmiddels tot het hoogste Amerikaanse gerechtshof doorgedrongen. Ontdaan van alle financiële en politieke bijbedoelingen gaat het uiteindelijk om de beschuldiging van de vrouw tegenover de ontkenning van de man. Zo is het in de Amsterdamse zaak ook.

VERKRACHTING IS juridisch vaak moeilijk bewijsbaar, want hoe kan een rechter weten waar vrijwilligheid overgaat in geweldpleging als er geen andere getuigen zijn dan de direct betrokkenen? Het blijft altijd mogelijk - zie ook de affaires van Clinton met Paula Jones en Jennifer Flowers - dat een vrouw met opzet aanstuurt op een seksueel avontuur met een bekende persoon en daaruit later een publicitaire of financiële slag probeert te slaan. Dat kan ook in de zaak-'Sandra' het geval zijn.

Maar dat is op zijn minst een diepgaand onderzoek waard. Er is in Nederland jurisprudentie die vrouwen enigszins tegemoetkomt als het om de bewijsbaarheid van verkrachtingszaken gaat. In Amsterdam heeft de politie het meisje aangeraden om geen klacht in te dienen en vervolgens het dossier met het 'sporenonderzoek' weggegooid. Opmerkelijk is ook dat de betrokken jongens eerst ontkenden dat er iets was gebeurd en later op hun verklaring zijn teruggekomen. Ja, er is sprake geweest van seksueel contact, maar het meisje heeft vrijwillig meegedaan. Dat ze daar later spijt van heeft gekregen en beweert dat ze machteloos was, ach.

IN AMERIKA is de vrouwenbeweging er van beticht geen belangstelling voor de zaak-Jones te hebben omdat zij dan door rechtse Republikeinen zou worden gebruikt om de reputatie van de Democraat Clinton te schaden. De Nederlandse vrouwenbeweging heeft, voorzover bekend, in de zaak-'Sandra' nog niets van zich laten horen. Alsof het de gewoonste zaak van de wereld wordt gevonden dat een meisje na een nachtje stappen in de disco door vier sportieve jongens seksueel wordt gebruikt - wat de exacte omstandigheden ook geweest mogen zijn.