NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S c h a k e l s

Door onze redacteur ARJEN RIBBENS
LONDEN, 25 JUNI. De spierballen van Orlin Stanoytsjev waren één keer zo dik als die van John van Lottum. De eerste twee sets toonde de Bulgaarse krachtpatser zijn Nederlandse tegenstander alle hoeken van Court 12. Maar spierkracht zegt bij tennis weinig, zeker op gras. En bovendien bleef John van Lottum in de eerste ronde van het tennistoernooi van Wimbledon geloven in een ommekeer. Come on, schreeuwde hij steeds, come on. Zo hard zelfs dat de toeschouwers van de nabijgelegen banen zich nieuwsgierig omdraaiden. Gefascineerd bleven ze kijken naar een onbekende sportman die verbeten terugvocht van een hopeloos lijkende achterstand. Na ruim drie uur kraaide Van Lottum van plezier. In vijf sets versloeg hij Orlin Stanoytsjev met 3-6, 2-6, 6-3, 6-1 en 6-3.

,,Geweldig, hier doe ik het voor'', sprak de 21-jarige tweedejaarsprof na het bereiken van de tweede ronde. Op de dag dat spelers van naam als Michael Chang en Gustavo Kuerten uitgleden, schaarde de nummer 366 van de wereld zich onder de beste 64 spelers van het beroemdste tennistoernooi ter wereld. Een prestatie die bovendien beloond wordt met ruim 33.000 gulden aan prijzengeld. ,,De punten en het geld zijn leuk meegenomen, maar ik geniet vooral van de entourage'', zei Van Lottum. ,,Al die mensen die hele nachten in de rij staan voor een kaartje, daarvan krijg ik echt een kick.''

Door drie overwinningen in het kwalificatietoernooi bereikte Van Lottum het tenniswalhalla. Tot voor kort probeerde hij via het Challenger-circuit hogerop te komen. Alleen bij de US Open waagde hij een poging in de kwalificaties. ,,Maar dat was meer een alibi om in New York met vakantie te kunnen'', lachte hij. ,,Het kwaliteitsverschil valt overigens mee, de nummer 100 en de nummer 250 van de wereld ontlopen elkaar maar weinig.''

Van Lottum stond de afgelopen jaren te boek als een redelijk talentvolle tennisser. Maar ook als een wispelturige speler die het net als zijn idool John McEnroe regelmatig aan de stok kreeg met de scheidsrechter. Ook gisteren had hij in de eerste set een venijnige woordenwisseling met umpire Bruno Rebeuh. ,,Vervelend dat ik nog steeds een enfant terrible word genoemd'', zei de winnaar na afloop. ,,Die betiteling verdien ik al lang niet meer.''

Met zijn coach Henk van Hulst werkte Van Lottum het afgelopen jaar aan zijn mentale houding op de baan. En met succes, vindt hij. ,,Vorig jaar zou ik na zo'n 2-0 achterstand gek zijn geworden. Nu bleef ik gewoon spelen. Door de drie partijen in de kwalificatie liep ik over van zelfvertrouwen.''

Tegen Stanoytsjev kwam dat goed van pas. De bonkige Bulgaar had zich op gravel voorbereid op het grastoernooi in Londen. Zijn gebrek aan touch compenseerde de 25-jarige met brute kracht. Aanvankelijk had de nummer 119 van de wereld met die tactiek succes. Maar in de derde set ging Van Lottum iets beter serveren, maakte de Bulgaar iets meer fouten, en kantelde de wedstrijd.

Van Lottum komt uit een sportief gezin. Zijn Nederlandse vader voetbalde, zijn Franse moeder heeft op hoog niveau gezwommen. Zijn oudere zuster Noëlle, die een Frans paspoort heeft, is rechtstreeks toegelaten tot het hoofdtoernooi van Wimbledon en speelt vandaag tegen Mary Joe Fernandez. ,,Begin van het jaar ging het slecht met me'', zegt Van Lottum. ,,Ik was mijn zelfvertrouwen kwijtgeraakt en haalde in een paar maanden tijd slechts vijf ATP-punten.'' Na een periode van bezinning besefte hij dat tennis toch vooral een leuk spel is. ,,Vanaf dat moment stond ik weer met plezier op de baan.''

Op Wimbledon nam Van Lottum niet alleen revanche op zichzelf. Vorige week werd hij verwijderd uit Jong Oranje, het keurkorps van de Nederlandse tennisbond dat gecoacht wordt door Michiel Schapers. Volgens de bond gedroeg de jeugdige beroepstennisser zich niet professioneel genoeg. ,,Ach'', reageerde van Lottum gisteren gelaten. ,,Ik speel niet voor Michiel Schapers, niet voor Henk van Hulst, maar alleen voor mezelf. En nu ik de tweede ronde van Wimbledon heb bereikt, schiet ik heus niet in de lach.''

Zijn volgende tegenstander is de winnaar van het duel tussen Jan Siemerink en de Italiaan Renzo Furlan. Wegens de invallende duisternis werd de partij gisteravond in de vijfde set bij de stand 2-2 afgebroken. Een Nederlands onderonsje lijkt Van Lottum wel wat. ,,Bij de Masters heb ik één keer van Siemerink verloren. Maar dit is Wimbledon, dit is anders.''