NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

In: Desmet, Amsterdam.

Twee lieve jongens zijn hoertjes in Hollywood

Door HANS BEEREKAMP
Er bestaat een conventie in film dat prostitué(e)s onschuldig zijn: ingénu, slachtoffer, buitenstaander, toevallig in dit beroep beland. De professionele en uitdagende trots van de pleziermeisjes uit Palermo in Aurelio Grimaldi's Le buttane (1994) vormde een uitzondering op de regel en ontmoette misschien daarom wel zo veel afkeer en onbegrip.

De jonge Amerikaanse debutant Scott Silver, regisseur en schrijver van johns, waakte er zorgvuldig voor zijn publiek niet tegen de haren in te strijken. Door een losse reeks belevenissen van schandknapen op Santa Monica Boulevard, van wie de meesten John heten en ook nog eens hun klanten allemaal 'john' (zonder hoofdletter) noemen, laat Silver als rode draad de onderlinge vriendschap en solidariteit lopen. Zijn helden zijn geen geraffineerde uitpezers, maar lievige schlemielen, belaagd door gewelddadige klanten en dito schuldeisers of beschermheren. De grootste ambitie van John (David Arquette) is om op de dag voor Kerstmis genoeg te verdienen om zichzelf op zijn verjaardag een luxe kamer in het Park Plaza Hotel te bezorgen. Zijn makker Donner (Lukas Haas), een beginneling, kijkt zo verbaasd de wereld in dat je je afvraagt waarom hij niet in zeven sloten tegelijk belandt.

Een zeker talent in het met bescheiden middelen observeren van realistische straatscènes kan Silver niet ontzegd worden. johns is het soort kleinschalige 'onafhankelijke' film, dat nog niet is aangetast door Hollywoodse behaagzucht. Silver is nog lang geen meester in timing en mise-en-scène, en dat siert hem in dit geval, al slaat af en toe de verveling enigszins toe bij het zien van de zoveelste klant.

De grootste charme van johns vormen de hoofdrolspelers. David Arquette (broer van Rosanna, Patricia en Alexis) en vooral Lukas Haas, een innemende dromer met flaporen, die sinds zijn kinderrol in Witness (1985) is uitgegroeid tot een favoriet van bijvoorbeeld Tim Burton en Woody Allen, maken de film meer dan sympathiek onhandig. Of we nog veel zullen horen van regisseur Silver valt te bezien; overleven in (de marge van) Hollywood is meer dan een kwestie van talent. Voor die junglevaardigheden heeft Scott Silver getuige johns in ieder geval warme belangstelling.