NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S c h a k e l s

Door onze redacteur MARK HOOGSTAD
ROTTERDAM, 1 MAART. Een gentleman keert terug in de ring. Zes jaar na zijn laatste gevecht maakt bokser Sugar Ray Leonard, veertig jaar inmiddels en licht grijzend bij de slapen, vanavond in Atlantic City zijn rentree tussen de touwen. ,,Wie zegt mij dat zodra je veertig bent je in een schommelstoel moet liggen'', vroeg de Amerikaan zich deze week hardop af. ,,Wie fysiek en mentaal scherp is, kan alles. Leeftijd doet niet ter zake.''

Tegenstander in het titelgevecht over twaalf ronden is Hector Macho Camacho. De 34-jarige Porto-Ricaan mag zich de wereldkampioen in het middengewicht noemen van de International Boxing Council (IBC), een bond zonder aanzien en betekenis in de versplinterde bokswereld. Camacho won zijn laatste achttien gevechten, maar kenners en volgers nemen hem ondanks zijn indrukwekkende staat van dienst - 63 profpartijen waaronder slechts één nederlaag - nauwelijks serieus. Bookmakers beschouwen uitdager Leonard als de favoriet.

Woensdag baarde Camacho opzien tijdens de laatste persconferentie voorafgaand aan het gevecht in het Atlantic City Convention Center. Ten overstaan van tientallen camera's en journalisten kreeg de titelverdediger een woordenwisseling met de manager van Leonard. Staand achter de microfoon wierp hij een glas water in de richting van Leonard en zijn gevolg. Hij verontschuldigde zich later voor de publiciteitsstunt en gaf later blijk van respect voor zijn tegenstander. ,,Het is een eer om tegen meneer Leonard te vechten.''

Sugar Ray Leonard geldt als een levende bokslegende. In de Verenigde Staten wordt zijn naam in een adem genoemd met die van gewezen grootheden als Mohammed Ali en Joe Frazier. Faam verwierf Leonard voor het eerst in 1976. Bij de Olympische Spelen in Montreal won het veelbelovende talent de gouden medaille in de gewichtsklasse tot 63,5 kilogram. Na zijn olympische triomf dongen tal van managers naar zijn gunsten, maar Leonard verklaarde niet geïnteresseerd te zijn in een profloopbaan. Tot veler verbazing koos hij voor een studie aan de universiteit van Maryland om nog geen jaar later alsnog te bezwijken voor de lokroep van het kapitaal.

Vanaf dat moment groeide de welbespraakte bokser, volgens zijn ouders voorbestemd om ooit zanger te worden, uit tot de lieveling van het Amerikaanse publiek. Ray Charles Leonard, zoals hij officieel heet, ontpopte zich zowel binnen als buiten de ring als een charismatische verschijning. Met zijn snelle punch en innemende glimlach won hij vele titels en vele harten. Als eerste en enige bokser in de geschiedenis veroverde Ray Sugarfree vijf wereldtitels in vijf verschillende gewichtsklassen.

Leonard beleefde zijn hoogtijdagen in de jaren tachtig. Hij versloeg kampioenen als Roberto Duran, Thomas Hearns en Marvellous Marvin Hagler. Vooral het duel tegen de ongenaakbaar geachte Hagler, in april 1987, ging de boeken in als een van de grootste gevechten uit de geschiedenis. Na afloop van die partij, zijn tweede comeback na ruim vier jaar niet te hebben gebokst, verklaarde Leonard nooit meer terug te keren in ring. ,,Omdat ik niets meer te bewijzen heb.'' Twee jaar later schond hij die belofte.

Vooral trots drijft Leonard, vader én grootvader, ditmaal terug naar de ring. Zes jaar geleden leed hij een gevoelige nederlaag, zijn tweede in 39 profpartijen, tegen Terry Norris. Na twaalf ronden riep de jury titelverdediger Norris unaniem uit tot winnaar. Trainer Janks Morton, achttien jaar de steun en toeverlaat van Leonard, vertelde onlangs dat zijn voormalige pupil die nederlaag nooit heeft weten te verwerken. ,,Ray wil geen afscheid nemen als een verliezer. Hij wil voor altijd herinnerd worden als een groot kampioen.''

Zelf wees Leonard, ,,een man van dromen'' zoals hij zichzelf omschrijft, deze week vooral op zijn grenzeloze ambitie. ,,Geluk is voor mij doen wat ik doen wil'', zei hij woensdag. ,,Laat iedereen maar denken dat een man van veertig niets meer kan. Ik wil de vooroordelen verslaan.'' Niet iedereen nam genoegen met dat antwoord. Voor de zoveelste keer gevraagd naar de reden van zijn comeback, reageerde Leonard een dag later uiterst geprikkeld. ,,Verdomme, ik wil dit doen en ik ga dit doen.''

De terugkeer van Leonard heeft in de Verenigde Staten de discussie over de zin en onzin van boksende veertigers nieuw leven ingeblazen. Tien jaar geleden maakte zwaargewicht George Foreman zijn rentree. De boksende priester, 48 jaar inmiddels en naar eigen zeggen in de kracht van zijn leven, voerde destijds verveling aan als belangrijkste reden van zijn terugkeer. ,,Als ik opstond wist ik niet meer of het zondag, maandag of dinsdag was'', zei hij drie jaar geleden. ,,Een man moet werken en ik ben gek van werken.''

Volgens veel commentatoren liggen geldzucht en ijdelheid ten grondslag aan de rentree van boksers als Leonard. Zelf ontkent de voormalige kampioen die stelling overigens met klem. ,,99,99 procent keert terug uit financiële overwegingen. Ik behoor beslist niet tot die categorie.'' Feit is dat Leonard na vanavond bijna tien miljoen gulden kan bijschrijven op zijn rekening. Na zijn afscheid in 1991 werd zijn vermogen geschat op circa tweehonderd miljoen gulden.

De laatste jaren stond Leonard voornamelijk op de golfgreens in Californië. Onder toeziend oog van tientallen fans sloeg de voormalige boksheld (handicap 16) bijna dagelijks een balletje. Daarnaast trad hij op in commercials, speelde hij mee in een actiefilm en gaf hij tv-commentaar bij boksgala's. ,,Maar niets geeft mij zoveel voldoening als boksen. Voor iemand die nooit handschoenen heeft gedragen, is dat moeilijk te begrijpen. Ik ben een vechter en vechters willen in de ring staan.''

Met zijn rentree zegt Leonard bovendien de aandacht te willen vestigen op de Sugar Ray Leonard Youth Foundation, een fonds dat ontspoorde jongeren aan een betere toekomst moet helpen. ,,Ik weet wat het is om drugs te gebruiken, ik ken de gevaren'', zei hij donderdag.

Ten tijde van zijn gevecht tegen Norris was Leonard verslaafd aan drank en cocaïne, zo bekende hij. ,,Mijn manier om de jeugd op een beter pas te helpen, is terug te keren naar de plek waar ik groot ben geworden.''