NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  
S e l e c t i e

O O G   I N   O O G :

DOOR FRITS ABRAHAMS
Over doden en gedood worden ging het gisteravond vooral op de tv - niet écht een gezellige avond dus. Het begon al met J. van den Bout, hoogleraar verliesverwerking, die in de studio van het NOS- Journaal aan Pia Dijkstra mocht uitleggen wat de achtergronden van de gezinscatastrofe in Hoofddorp kunnen zijn. Eerst dacht ik even dat ze Kees van Kooten in voorspelbare vermomming hadden laten opdraven, maar hij bleek echt te bestaan, prof. J. van den Bout. Zijn betoog kwam erop neer dat zoiets kan ontstaan door een groot verdriet, dat je dit - het vermoorden van je kinderen dus - met z'n tweeën doet als je het verdriet in je eentje niet kunt verwerken en dat je al die narigheid kunt voorkomen door beter met je omgeving te communiceren.

Daar kan ik het roerend mee eens zijn, maar als doctorandus traumatreur wil ik er toch graag aan toevoegen dat we niet te snel moeten generaliseren: de meeste ouders vermoorden hun kinderen en jachthonden niet als ze een kind door ziekte hebben verloren. Ik vraag me dan ook af hoe het betoog van prof. Van den Bout zou hebben geluid als hij toevallig niet had geweten dat een zoon van het echtpaar aan leukemie was overleden.

Als het om verliesverwerking gaat, kunnen sommige leken nog iets raker formuleren dan daartoe aangestelde hoogleraren. Langs een snelweg in Amerika werd gisteren de enige zoon van de komiek Bill Cosby vermoord. Cosby is een van de beroemdste en rijkste inwoners van zijn land, en dat heeft hij vooral gisteren geweten. CNN liet zien hoe een horde reporters en fotografen Cosby bij zijn kantoor opwachtte. Ze schreeuwden om commentaar, maar Cosby beende zwijgend door. Hij stak de sleutel in het slot, draaide zich één tel om en zei nors en afgemeten: ,,He was my hero.'' Toen verdween hij in zijn kantoor, de mediameute in sprakeloosheid achterlatend.

Geen enkele grafrede zal die vier woorden nog kunnen overtreffen.

Om in de stemming te blijven, kon je gisteravond ook nog naar Zembla kijken, dat gewijd was aan de abortuspraktijk in Nederland. Voor Mirjam Bartelsman werd een programmamakersdroom werkelijkheid: ze haalde met haar reportage de voorpagina's van de kranten. Sneu voor de EO die een poosje geleden met een verborgen camera in een door de rechter verboden programma hetzelfde had willen aantonen: dat sommige abortusklinieken elke reden accepteren die vrouwen opgeven.

Bartelsman bewees maar weer eens dat je als journalist niet te snel je toevlucht moet nemen tot clandestiene methoden. De door haar geïnterviewde abortusartsen J. van den Bergh en J. Willems draaiden er geen moment omheen: als de vrouw abortus wilde, dan kreeg ze abortus. Een van de artsen zei: ,,Ik hoef de reden niet te weten. Als ze zeggen dat ze het willen omdat het buiten regent, doe ik het ook.'' Sommige artsen spraken over de ingreep alsof ze aan de lopende band stonden: even de foetus klein maken met de tang, en hopsakee, de restjes wegzuigen. Ik voelde me een beetje draaierig worden bij het noteren van de details, maar dat is een soort emotionele zeeziekte, daar groei je overheen. ,,Toen ik het voor het eerst deed bij een foetus van negentien weken, vond ik het gruwelijk'', zei een arts, ,,maar het is een gewenningsproces, het doet me nu niets meer.''

Nova gaf De Hoop Scheffer (CDA) de gelegenheid om uit te roepen dat hij het allemaal schandelijk, verwerpelijk en afzichtelijk vond. We begrepen wat hij bedoelde, maar het probleem van De Hoop Scheffer is dat hij praat als iemand die te lang voor de spiegel heeft geoefend op zijn verontwaardiging. Hij is nog lang geen Bill Cosby.

Tevoren ontplofte er in Atlanta een bom bij een abortuskliniek. ,,Waar was u toen?'' vroeg een verslaggever buiten aan een patiënte. Ze wilde net antwoord geven toen de tweede bom honderd meter achter haar rug ontplofte. Het klonk als een bom die wel duizend foetussen in één klap klein kon krijgen.

T V   V O O R A F :

Britse humor in een ruimteschip

DOOR DIRK LIMBURG
Science fiction is in. Meters romans in iedere boekhandel. Meters banden in elke videotheek. Een beetje zapper haalt per week makkelijk 10 uur sf-tv. Helaas is op de televisie (net als bij koopvideo's) het misverstand ontstaan dat sf gelijkstaat aan X-files en Startrek. Er is één sf-serie die met kop en schouders boven de rest uitsteekt: de puur Britse sitcom Red Dwarf. Als komedie haalt het met gemak het niveau van Absolutely Fabulous, Yes Minister en de series van Ben Elton.

Vanavond begint na een onderbreking van enkele jaren de zevende reeks. BBC2 zond eind vorig jaar herhalingen uit. Op 20 december keken 28.000 Nederlanders naar het slot van de zesde reeks.

De karakters in Red Dwarf zijn stripachtig vergroot. Het verhaal is van alle tijden. Als een soort Odysseus zoekt hoofdpersoon Lister ('de listige') na een ramp waarbij voor hem alleen de tijd miljoenen jaren heeft stilgestaan, de weg terug naar de aarde. Hij is in gezelschap van boordcomputer Holly (IQ 6000); Rimmer, de hologrammatische voortzetting van een bij de ramp omgekomen schoonmaker; Cat, het mensvormige resultaat van miljoenen jaren voortplanting van de zwangere scheepskat; en een huishoudrobot met encyclopedische kennis genaamd Kryten.

Samen vertegenwoordigen ze een soort ideale mens, waarbij het hologram Rimmer in de avonturen lafheid en ijdelheid voor zijn rekening neemt. Lister zelf is het straatwijze schoffie en Cat staat voor instinct en decorum. Robot Kryten en de boordcomputer voegen rede en kennis toe. Uniek is de serie in zijn science-aspect. Losjes worden kernvragen van ruimte en tijd als in een natuurkundepracticum tussen grappen en grollen door in een ijzingwekkend tempo behandeld.

De zesde serie eindigde met complicaties rond de ontdekking van een tijdmachine. Hopelijk wordt deze scriptschrijversdroom niet al te vaak gebruikt. Vanavond speelt Dallas 22 november 1963 een rol.

Om de humor te begrijpen is enige sf-kennis vereist. Het Engels is snel en vaak van de straat. Wachten op een door de VPRO ondertitelde versie heeft geen zin. ,,Niet leuk genoeg.'' Maar de BRTN heeft alle afleveringen gekocht en zal ze na de zomer uitzenden. ,,Dit konden we niet laten lopen.''

Red Dwarf. BBC2, 22.00-22.30u.