Ongelukje. Als Iris haar kat Avatar de trap afjaagt, begint-ie te plassen. ,,Oh, Avatar. Niet wéér'', zegt ze vermoeid. De trap is een open trap midden in de kamer en onder de trap staat de tafel. De tafel is helemaal nat. Avatar kruipt van schaamte bijna in de kachel. ,,Je moet het haar maar niet kwalijk nemen'', zegt Iris. ,,Ze is al 22 jaar en dat is meer dan honderd dierenjaren. Een bejaarde kan soms ook zijn plas niet meer ophouden.''

Iris woont samen met haar moeder Delia. Haar vader Wouter ziet ze niet meer. Op haar kamer staat een fotootje van een vrolijke Wouter met een vrolijke Iris. Toen was ze drie jaar en had ze nog kort haar. Nu heeft ze heel lang krullend haar met een dreadlock en kraaltjes erin. ,,Die heeft een oude vrouw op Malta er vorige zomer ingevlochten.''

De kamer van Iris bestaat uit twee delen met daartussen een raam: een speeldeel en een serieus deel. In het speeldeel is alles stom. Zoals de Spice Girls-posters en de Barbies: de bellenblaas-Barbie, de Barbie met vleugels, de zwem-Barbie. ,,Je kunt er eigenlijk niks mee'', zegt Iris. ,,Ze krijgen alleen maar klitten in hun haar.''

In het serieuze deel is alles belangrijk: de microscoop met de vliegenvleugeltjes, het bureau, de verkleedkleren en vooral: de knuffels. De knuffels zitten in een kartonnen doos. Iris gelooft dat knuffels leven, daarom zijn ze belangrijk. ,,Als ik naar Evelien, het konijn, of naar aapje kijk, lijkt het of er een zieltje in zit'', zegt ze. ,,Niet in allemaal hoor, alleen als ik ze goed ken.'' De knuffels sturen briefjes naar elkaar. ‘Lieve Beer, het spijt me dat ik je verjaardag vergeten ben. Tijgertje.'

Sinds kort slaapt Avatar boven op beer en duizendpoot. Dat vindt Iris niet zo leuk, want op een dag zal Avatar de knuffels nat plassen. ,,Nou ja'', zucht Iris. ,,Dat moet dan maar. Ik vind Avatar toch net ietsje liever.''

NRC Webpagina's
8 MEI 1999