We komen om één uur 's nachts aan in Hunter's Point. Samen met Hogi, een van de Zwitsers, wiens nek vol nare littekens zit, maak ik de bus, die om zeven uur afgeleverd moet bij het verhuurbedrijf, schoon. Hij heeft kanker. Als ik vraag wat hij doet, zegt hij dat hij geen tijd meer heeft om te werken.

De radio staat aan, en we schrobben gestaag om onze behuizing van de afgelopen tijd in de oorspronkelijke staat te krijgen, terwijl we vuilniszakken vol lege flessen en troep verzamelen. Een dronken buurtgenoot komt op het licht af om een sigaret te vragen. Yo, what? Ganja, man? Hij vertrekt met een voldane grijns, de nacht weer in.