Wie de berichtgeving over BSE en MKZ volgt, komt al gauw in de verleiding om vleesloos te gaan eten. Vis dan maar? Of zit dat weer zo vol met dioxinen en PCB's dat we maar beter meteen vegetariër kunnen worden?

Het antwoord valt niet alleen in de categorie gezonde voeding, maar past ook in het hokje gezond verstand: vis is goed voor je, maar je moet niet overdrijven. Uit onderzoek van de Harvard School of Public Health blijkt dat mensen die een of twee keer per week vis eten een kleinere kans hebben op hartziekten. Maar wie elke dag vis eet, loopt weer een iets hoger risico dan iemand die nooit vis eet. Het gezonde van vis zit hem waarschijnlijk in de vetzuren in vis die niet in zoogdiervet voorkomen en die we ook niet zelf kunnen maken: de omega-3-vetzuren. Die zouden onder meer de bloedstolling vertragen en de bloeddruk verlagen.

Maar visoliecapsules blijken weer geen zin te hebben; het bloeddrukverlagende effect treedt pas op bij onslikbaar grote hoeveelheden. Het ongezonde van vis zit hem niet alleen in de - in hoge doses kankerverwekkende - dioxinen en PCB's, al zitten die er ook in. In Schotse kweekzalm zijn begin dit jaar ook pesticiden en zelfs vlamvertragers aangetroffen, afkomstig uit het krachtvoer dat de beesten krijgen.

En grote vissoorten blijken flink wat kwik op te stapelen in hun vetweefsel. Een ernstige, acute kwikvergiftiging kan mensen verlammen en doof en blind maken; een geleidelijke vergiftiging leidt onder meer tot concentratie- en geheugenstoornissen. En dan is er nog de giftige stof tributyltin, die in scheepsverf voorkomt, en waarvan resten in platvissen zijn aangetroffen. Maar het is zaak dat men zich niet door dergelijke verhalen laat afschrikken en toch vis op het menu zet. Want de geleerden zijn het er over eens dat de negatieve gevolgen van alle mogelijke gifstoffen niet opwegen tegen de gezondheidswinst die te behalen is door een- of tweemaal per week vis te eten.