Overzicht eerdere
afleveringen
TWEEDE KAMER
STELLINGEN
TWEEDE-KAMERLEDEN
DISCUSSIE
 |
Terug naar overzicht
Sharon Dijksma (PVDA)
De Tweede Kamer vormt in voldoende mate een afspiegeling van de samenleving
,,De vertegenwoordiging van twintigers is onder de maat. Halverwege de volgende Kamerperiode zal ik weer de enige twintiger zijn. Dat is heel erg jammer. Als je de cijfers over de slechte opkomst van jongeren (bij verkiezingen, red.) bekijkt, dan heeft dat toch ook te maken met de mate waarin jongeren zichzelf in de politiek herkennen. Kamerleden komen uit een heel andere leefwereld dan de generatie die nu voor het eerst gaat stemmen. Jongeren hebben het gevoel dat het niet over hen gaat. En als het wel over hen gaat, dan alleen in de negatieve sfeer: geweld, criminaliteit. Tekenend is dat in ons eigen verkiezingsprogramma jongeren onder het thema veiligheid vallen. De selectiecommissies die voor partijen de kandidatenlijst samenstellen zijn mede verantwoordelijk voor het geringe aantal jongeren in de Kamer. Kijk naar de samenstelling van die commissies: het zijn toch vooral heren op leeftijd. Die selecteren natuurlijk vooral kandidaten waarin zij zichzelf herkennen. Zo blijven jongeren buiten de boot vallen.''
Kamerleden beschikken over voldoende kennis en maatschappelijke ervaring om te kunnen functioneren als volksvertegenwoordiger
,,Het zogenaamde gebrek aan ervaring wordt vaak gebruikt als argument tegen jongeren. Maar wat versta je onder ervaring? Leeftijd is een flauwekul-argument en een onjuist selectiecriterium. Het gaat erom of je dingen tot je kunt nemen, dat je contact hebt met je kiezers, dat je politiek kunt vertalen wat er leeft onder de kiezers.''
Leden van de Tweede Kamer beschikken over voldoende faciliteiten om hun werk goed te kunnen doen
,,Een aantal zaken is heel slecht: de computers functioneren niet, we hebben te weinig medewerkers. Nee, zelf faxen hoef ik niet, maar de organisatie van conferenties of discussies moet ik toch voor een deel zelf doen. Zo heb ik bijvoorbeeld een nieuwsbrief waarin ik elk kwartaal belangstellenden op de hoogte houd van mijn activiteiten. Die sta ik nog elke keer zelf met mijn medewerkers te vouwen.''
Het lidmaatschap van de Tweede Kamer moet worden gebonden aan een maximum aantal termijnen
,,Je moet in dat soort dingen niet rigide zijn. Jeltje van Nieuwenhoven bijvoorbeeld vervult bij ons een heel belangrijke rol in de fractie en het zou zonde zijn als Kamerleden na twaalf jaar per se zouden moeten vertrekken.''
Leden van de Tweede Kamer reageren te veel op incidenten en berichten in de media
,,Het wordt steeds erger. De media bepalen mede wat er wel of niet op de politieke agenda komt. Ik heb het gevoel dat als ik niet direct reageer op op een groot krantenartikel, bijvoorbeeld over problemen in het beroepsonderwijs, terwijl een ander Kamerlid dat wel doet, dat dan de indruk ontstaat bij mijn achterban dat ik er niet boven op zit. De media zijn verworden van verslaggever tot aangever. Probleem is verder dat de media conflict-gericht zijn. Als je een goed idee hebt, maar er is geen controverse over, dan schenken de media er geen aandacht aan. Soms word ik aan de vooravond van een debat opgebeld met de vraag of er over het onderwerp conflicten zijn tussen de coalitiepartners. Als ik dan vertel dat we een prachtige gezamenlijke oplossing hebben gevonden zeggen ze: oke, bedankt, dan doen we er niks aan. Dat heb ik in mijn tijd bij de Jonge Socialisten ook al gemerkt: de enige manier waarop wij aandacht konden krijgen voor onze ideeën was zeggen dat Kok het verkeerd deed. Je denkt toch niet dat een krant een diepgaand verhaal van de voorzitter van de Jonge Socialisten op de opiniepagina afdrukt? Alleen zodra er rechtstreekse kritiek op Kok instaat, doen ze het.''
De leden van mijn fractie vormen een hecht team
,,Dat is in de politiek ook bijna onmogelijk. Mensen zijn met hun eigen onderwerpen bezig, zeker in de grote fracties. Je ziet elkaar lang niet elke dag. Bovendien concurreren fractiegenoten ook wel eens met elkaar over woordvoerderschappen. Het gaat er dan om wie het gezicht van de PvdA mag zijn bij een bepaald onderwerp. Maar wat pas echt slecht voor de teamgeest is, is wanneer interne meningsverschillen en ruzietjes op straat komen te liggen. Je moet je zaakjes toch intern oplossen.''
De voorzitter van mijn fractie heeft ervoor gezorgd dat de fractie uitstekend heeft gefunctioneerd in de afgelopen vier jaar
,,Wallage heeft echt zijn best gedaan om de fractie op een lijn te krijgen. Ik kan ook altijd bij hem binnenvallen. Maar wat niet goed is gegaan, is de opvang van nieuwelingen. We werden in een bak water gekieperd en moesten maar zien wie er kon zwemmen en wie niet.''
Binnen mijn fractie krijg ik voldoende ruimte voor mijn persoonlijke standpunten
,,Het is niet waar dat ik destijds in het debat over de studiefinanciering niet mocht zeggen wat ik vond. Het gaat er alleen wel om dat we met zoveel mogelijk fractieleden een standpunt delen, want daarin ligt onze kracht. Maar uiteindelijk is het mogelijk een eigen standpunt in te nemen dat daarvan afwijkt. Mits je wel zelf je ruimte neemt, want je moet wel brutaal en eigenzinnig zijn in de politiek. Pronk is een mooi voorbeeld.''
Leden van regeringsfracties hebben te weinig oog voor de argumenten van de fracties van oppositiepartijen
,,Goede ideeën van oppositiepartijen worden gesteund. Kijk maar naar de initiatiefwet over deeltijdarbeid van Paul Rosenmöller.''
De Tweede Kamer maakt onvoldoende gebruik van de bevoegdheden om de regering te controleren
,,Soms zelfs te veel. Door altijd maar vragen te stellen en bij het minste geringste ministers naar de Kamer te halen kunnen onze op zich scherpe instrumenten bot worden. Het wordt zo gewoon dat een bewindsman in de Kamer moet verschijnen, dat hij of zij er geen nacht minder om zal slapen. De Kamer moet secuurder met haar machtsmiddelen omgaan.''
Het zogenoemde dualisme bestaat in de praktijk vrijwel niet
,,Bewindslieden willen vaak van tevoren weten wat ik in een algemeen overleg of debat ga zeggen. Maar dan zeg ik altijd: wacht het debat maar af.''
Ieder Kamerlid wil ooit bewindsman/-vrouw worden
,,Ik in elkgeval niet. Ik wil al heel lang ooit eens een keer naar Afrika. Verder wil ik eigenlijk mijn rechtenstudie afmaken en misschien advocaat worden. Maar eerst ga ik mijn Kamerwerk zo goed mogelijk doen.''
Jezelf profileren via de media is een te groot deel van het Kamerwerk geworden
,,Maar het is ook nodig. Kiezers die je op de tv zien of over je lezen hebben meer het gevoel dat je hun volksvertegenwoordiger bent. Ze zien tenminste wat je doet. Ik vind dat je zo hekenbaar moet zijn dat je kunt worden aangesproken op straat. Dat lukt. Ik word door veel mensen ook meteen bij mijn voornaam genoemd. Mijn achternaam kennen ze vaak niet eens. Daar is Sharon, hoor ik dan.''
Het Kamerlidmaatschap legt een te groot beslag op mijn privéleven
,,Het is hard weken maar je moet het niet overdrijven. Er zijn genoeg maandagen en vrijdagen waarop je kunt doen alsof je er niet bent. Maar ik betrap mezelf er bijvoorbeeld wel op dat ik 's avonds naar een actualiteitenprogramma zit te kijken terwijl ik eigenlijk die leuke film wil zien op het andere net. De laatste film die ik in de bioscoop heb gezien? Dat was met die man... die agent met dat nummer, god hoe heet hij ook alweer? O ja, 007, James Bond. Een paar keer per maand ga ik nog naar vrienden in Groningen. Wel is het dan zo dat als we naar de kroeg gaan, ik daar vaak op mijn politieke werk wordt aangesproken, maar dat hoort er nu eenmaal bij en is ook wel goed.''
|
NRC
Webpagina's
9 april 1998
|
