Geen poëtische onderwerpen

Naam: Cees Krijnen (30)
Werk: performances
1e prijs in de categorie Theater/Beeldende Kunst

Dog in backyard consuming milk, 1995 (foto: Elske Oosterbroek)

Zelfportret, 1999

,,Met Kankerservies is alles begonnen. Door die tentoonstelling kreeg ik met mijn werk voeten aan de grond. Het idee om het 24-delige High Tea-servies van Delfts Blauw met het woord kanker te beschilderen, kreeg ik toen een oom en twee vrienden kanker hadden. Zij zeiden dat artsen het woord kanker nooit gebruiken. Op het briefpapier van het Anthony van Leeuwenhoekziekenhuis vond ik het ook nergens. Terwijl het zo'n mooi, robuust woord is! Op mijn verzoek heeft Delfts Blauw het woord met de hand erop geschilderd. Bij het servies maakte ik drie tafellakens, waarop ik met een fijne kruissteek KANKER borduurde. Voor de ansichtkaarten liet ik als extraatje een hond melk drinken uit de bonbonnière.

Kunst is voor mij een dagboek. Erg poëtisch zijn mijn onderwerpen niet. Na Kankerservies heb ik voor de Prix de Rome kloten gegeven aan het verhaal van mijn ouders' echtscheiding. Mijn vader procedeert mijn moeder al vijftien jaar gek en daarvan heb ik reality theater gemaakt. In Financing my Parents' Divorce speel ik de therapeut en mijn moeder is mijn patiënt. Ik geef haar dan opdracht om haar huis te tekenen en alle spullen erin die ze zou willen hebben, maar bij de boedelscheiding is kwijtgeraakt. Tijdens een getuigenverhoor binnenkort in de rechtbank, heb ik ook een mode-shooting georganiseerd. Dan maak ik van mijn moeder een model. Door het geld van de Prix de Rome klopt de titel Financing... nu ook letterlijk; ík betaal de advocaat van mijn moeder. Dit is het ultieme theater: alle rollen zijn omgedraaid'.

Interview: Rentsje de Gruyter