|
|
 afleveringen GOLF CURSUS DEMOCRATISERING GESCHIEDENIS TOPGOLFER GOLFERS DE MOOISTE HOLES SPELREGELS LES EN LIDMAATSCHAP VAKANTIES ETIQUETTE SCOREKAART INFORMATIE  |
Ontsnappen aan de tweedeling Tijn Kramer
HET LEVEN VAN een Nederlandse topgolfer draait om the cut. Het is het moment dat de wedstrijdleiding na twee speelrondes van 18 holes kijkt welke van de 150 spelers minimaal een (gedeelde) 65ste plaats hebben. Als aan deze eis is voldaan, dan mogen de golfers nog twee rondes lang proberen progressie te boeken. De rest wordt zonder betaling van de lijst `afgesneden' en mag vertrekken. Hartelijk dank en misschien tot ziens. De Nijmegenaar Robert-Jan Derksen (25) is sinds 1996 professional. Dat betekent dat hij, net als de acht andere Nederlandse beroepsgolfers, financieel geheel afhankelijk is van zijn sport. De laatste twee jaar speelt hij mee met de PGA European Tour, een reeks wedstrijden voor beroepsgolfers. De naam is enigszins misleidend omdat de Europese tour vooral een niet-Amerikaanse tour is. Het stelt Derksen in de gelegenheid onder meer in Australie, Afrika en het Midden-Oosten te spelen. Hoewel weldadige clubhuizen, chic gekleed publiek en verhalen over dure lidmaatschappen anders doen vermoeden, zijn de verdiensten voor veel beroepsgolfers marginaal. De tweedeling overleven is voor Derksen niet alleen van sportief belang, maar ook een financiele noodzaak. ,,Een jaar op de tour kost me ongeveer 150.000 gulden, gemiddeld 5.000 gulden per toernooi. Pas als je de cut haalt, verdien je wat terug, anders kun je onbetaald vertrekken. Vorig jaar miste ik de eerste negen cuts een slechte start en 45.000 gulden kwijt.'' ,,Laatst moesten we naar een toernooi in het Australische Perth. Je kunt dan direct via Hongkong gaan, maar we zijn via Singapore, Jakarta en Sydney gevlogen. Een reis van 48 uur, maar toch al gauw een besparing van duizend tot tweeduizend gulden'', verklaart Derksen zijn leefwijze om het te `maken' in de golfsport. De Amerikaan Tiger Woods heeft een duizelingwekkend contract bij sportmerk Nike. Hij krijgt zonder een bal geslagen te hebben flinke startgelden, heeft al meer dan een miljoen dollar aan prijzengeld verdiend en kan zijn gezicht zien op een computerspel met zijn naam. De vergelijking met Woods kan in meer opzichten niet opgaan. De Amerikaan is een talent zoals Cruijff in voetbal, Gretzky in ijshockey of Jordan in basketbal ooit waren. Maar zij illustreert dat het grote geld in golf slechts voor enkele tientallen spelers voor het oprapen ligt. De rest mag sponsors aflopen, budgetklasse vliegen en de spaanders oppikken die de grote jongens laten liggen. Derksen: ,,Op een toernooi krijgt de winnaar tussen de 45.000 en 120.000 Britse ponden, maar daarna gaat het hard naar beneden. Slechts als je bij de beste tien eindigt, kun je klappers maken. Een laatste plaats is goed voor een bedrag tussen 900 en 2.500 pond. Daar kan je net je onkosten mee dekken.'' Met behulp van enige sponsoring kan Derksen de Europese tour volgen. Een moeizame zoektocht die zijn vruchten begint af te werpen. ,,Als je net professional wordt, val je in een diep gat. Je zoekt sponsors die er helemaal niet zijn. Honderd keer bellen, honderd keer schrijven, brieven naar KLM en Shell.'' Inmiddels heeft Derksen verschillende sponsors die hem aan de benodigde 150.000 gulden helpen: onder meer bedrijven in vastgoed, bedden en matrassen en autolease. Derksen rijdt rond in een bestickerde Mitsubishi. Ook van zijn eigen vereniging, het Rijk van Nijmegen, komt financiele hulp. ,,In 1997 zijn we begonnen met de stichting `Club van Honderd'. Elk lid kan duizend gulden geven. In ruil geeft ik een golfdag en betaal ik een bepaald percentage terug. De bedoeling was dat ik van die 100.000 gulden zo'n 75.000 gulden zou overhouden.'' Het initiatief is niet helemaal gelukt. Van de veertienhonderd leden nemen er zestig deel aan de stichting. Het levert Derksen 40.000 gulden op. De studentikoze manier van reizen en de financiele wispelturigheid van het bestaan als topgolfer kunnen hem niet deren. Het is investeren in de toekomst en nu toch ook al veel terugkrijgen, al is dat niet in geld uitgedrukt. ,,Ik moet alles zelf regelen. Ik kies redelijk goedkope hotels, een of twee sterren. Als ze maar goede bedden hebben en niet lawaaiig zijn. En mijn vriendin werkt bij een reisbureau dus die helpt me met het zoeken naar goedkope tickets. Zo heb ik haar ook leren kennen, we belden al zo veel. En als ik voor 2.000 gulden naar Australie vlieg, heb ik veel meer lol dan iemand die voor bijna 10.000 gulden first class vliegt.'' Een andere reden dat Derksen volhoudt, is van sportieve aard. Met een deadline, dat wel. ,,Als ik uiteindelijk constant bij de beste honderd zit en minimaal de helft van alle cuts haal, dan kan ik goed rondkomen. Dan komen er vanzelf ook meer sponsors. Maar als ik die notering binnen drie tot vijf jaar niet heb bereikt, dan stop ik ermee. Je moet wel reeel blijven.'' Sinds enige tijd bivakkeert Derksen in die contreien. Hij staat nu op de honderdste plaats van de Europese tour en wist in 1999 op vier van de zeven toernooien de cut te halen. In Perth, na de lange omweg, behaalde hij zijn beste resultaat met een gedeelde negentiende plaats. Mocht de plaats in de top-100 een constante blijken dan wil Derksen nieuwe doelen stellen. ,,Uiteindelijk wil ik in de top-10 van Europa komen. Dat is een reeel doel. De top in het golfen bereik je ongeveer op je vijfendertigste, uitzonderlijke talenten als Tiger Woods uitgezonderd. Dus ik heb de tijd.'' Stilletjes doordromend denkt Derksen ook aan Amerika. Maar dat heeft meer te maken met de golfbanen. ,,Als ik ooit vast in de top-40 in Europa sta, ga ik misschien naar Amerika. Meer uitstraling, betere verdiensten maar bovenal mooi aangelegde banen die beter bij mijn golfstijl passen. Misschien wat namaak, maar in Engeland nemen ze een woest gebied en plaatsen daar 18 vlaggetjes bij. Dat vinden ze daar mooi.'' Zijn ambities compenseren de strijd in de achterhoede. Stilletjes dromen van een eindoverwinning op The British Open na een play-off met Woods, Langer of Els is er dan ook niet bij. De droom ligt in de individuele sport op individueel vlak. ,,Een ronde van 59 slagen. Er zijn maar een paar mensen die dat gedaan hebben. Daar tegenover staat een ronde van 90 slagen. Als ik dat ooit doe, dan stop ik er mee. Vrienden zeggen dat ik dat toch niet doe, maar ik denk het wel. Als je pro bent dan is een ronde van 90 slagen onacceptabel.'' Om de top te halen zijn drie eigenschappen van belang, meent Derksen: talent, een goede mentale gesteldheid en ervaring. ,,Vooral ervaring is met de mentale gesteldheid nauw verbonden. In tennis heb je nog een tweede service, bij golf moet het in een keer goed zijn. Dan kunnen de zenuwen gaan meespelen. Als je de toppers ziet die zijn zo ontspannen. Alsof het allemaal niet uitmaakt.'' Dat de toppers zich ook aanmerkelijk minder zorgen hoeven te maken als ze een keer de cut missen, beseft ook Derksen. ,,Het is een vicieuze cirkel. Hoe beter je wordt, des te meer geld je verdient. Met alle voordelen van dien. Het is moeilijker om in de top te komen dan er te blijven.''
Of de sponsors nu in de toekomst staan te dringen bij Derksen of dat hij
op heel andere wijze in zijn levensonderhoud moet voorzien, Derksen weet
het bestaan als profgolfer te relativeren. ,,Voordat ik begon op de
Europese tour heb ik in Azie gespeeld. Dat is zeer leerzaam geweest,
niet alleen in sportief opzicht. In India nam ik een taxi van een
betrekkelijk luxe golfbaan naar het hotel. Na drie kilometer lagen de
mensen op straat. Ik zoek naar sponsors, zij naar brood.''
|
NRC
Webpagina's
|
| Bovenkant pagina |
