|
|
  afleveringen I OOST-WEST II MARTIN WALSER III HET OOSTEN IV MARTIN WALSER V HET WESTEN VI MARTIN WALSER VII HET VERENIGDE DUITSLAND POLITIEK KIESSTELSEL STAATSORGANEN KOPSTUKKEN GROTE RIVIEREN ORGANISATIES GRAFIEKEN LINKS  |
| Terug naar overzicht
|
Jospins 'vrije' markt
Door onze correspondent
Links Frankrijk weet niet wat het aanmoet met Schröders Neue Mitte.
Dat soort socialisten die niet links wil heten riekt naar Blairisme. En
hoe cosy de Blairtjes en de Jospinnetjes in augustus elkaars
vakantieblouses ook inspecteren, tijdens de overige elf maanden van het
jaar staan ze niet graag op één foto. Op de
socialisten-top in Malmö van '97, toen Jospin net verrassend was
gekozen, bleef Blair uit de buurt. Jospin greep vorige week een
China-reis aan om niet naar New York te hoeven voor de Derde Weg-show
van Blair en Clinton.
De breedlinkse coalitie die Frankrijk sinds een jaar regeert is niet
zonder interne spanningen. De communisten willen het sociale en
anti-Europese vetter aangezet hebben. Jospin, die met zijn socialisten
veruit de sterkste is maar probeert niet dominant te lijken, wil graag
zijn eigen methodisch-sociale stempel drukken. In het binnenland doet
hij dat door de 35-urige werkweek op te leggen aan de even verdeelde
werknemers als werkgevers. Het is dé lakmoesproef van links, maar
het dreigt een veldtocht naar de Berezina te worden.
Zo lang de economische groei door de wereld waait profiteert Frankrijk
mee. In het eerste half jaar begon de werkloosheid (boven de 12 procent)
eindelijk te dalen en stegen de winsten van de grote bedrijven verder.
Jospin heeft zich kunnen vereenzelvigen met het hervonden zelfvertrouwen
en moreel herstel van de orde. Dat is voor een deel gebaseerd op sterk
gecentraliseerde public relations (minder opvallend dan in Londen, maar
niet minder fel). Deels hebben gezond verstand en fatsoen meer ruimte
gekregen dan onder de technocratische en in affaires verwikkelde ploeg
Chirac-fans van premier Juppé.
De Euro-allergische start van de regering-Jospin aan de vooravond van de
Top van Amsterdam was nodig om de verkiezingsbeloften van de socialisten
fatsoenlijk te begraven. Sindsdien werkt Parijs in grote
continuïteit aan een Europe des nations. Met acceptatie van de
realiteiten van de markteconomie. Links wil alleen altijd wat meer
politiek remmen en sturen. Vandaar de 'euro 11'-raad en de Franse
voorstellen om het IMF op nieuwe leest te schoeien en te laten sturen
door een 'economische wereldregering', lees: door de regeringen van de
grote landen.
|
NRC
Webpagina's
|