NIEUWS | TEGENSPRAAK | SUPPLEMENT | AGENDA | ARCHIEF | ADVERTENTIES | SERVICE 




Overzicht eerdere
afleveringen


  DUITSLAND
 I OOST-WEST
 II MARTIN WALSER
 III HET OOSTEN
 IV MARTIN WALSER
 V HET WESTEN
 VI MARTIN WALSER
  VII HET VERENIGDE DUITSLAND
 POLITIEK
 KIESSTELSEL
 STAATSORGANEN
 KOPSTUKKEN
 GROTE RIVIEREN
 ORGANISATIES
 GRAFIEKEN
  LINKS

| Terug naar overzicht |

Blik op de toekomst

Door onze correspondenten
Toen de Italiaanse premier Romano Prodi in mei 1996 aantrad als leider van het eerste linkse kabinet sinds de oorlog, beloofde hij verandering met een kleine v. Prodi had geen grootse schema's klaarliggen voor een radicale verbouwing, maar wilde een uitgebreide onderhoudsbeurt.

Prodi heeft zijn belofte gehouden en is eraan begonnen. Zijn belangrijkste resultaat heeft hij geboekt met de overheidsfinanciën. Dat was meer een voortgaan op de weg van zijn voorgangers dan een echte verandering, maar Prodi heeft gedaan wat veel mensen voor onmogelijk hielden: Italiës financiën zover op orde brengen dat het land van begin af aan kan meedoen in de Economische en Monetaire Unie (EMU). Prodi heeft ook geprobeerd een verandering in de politieke cultuur teweeg te brengen. Hij wil vriend en vijand eraan laten wennen dat een kabinet in principe vijf jaar zit. Dat dit maar half is gelukt, komt vooral door de kleine communistische partij, die het kabinet extern steunt en een paar keer heeft aangestuurd op een crisis.

In Portugal staat de sociaal-democratie er fleurig bij. Premier Antonio Guterres weet zijn minderheidskabinet zonder al te grote problemen op koers te houden en de centrum-conservatieve oppositie heeft haar draai nog steeds niet geheel gevonden. Het kabinet Guterres volgt in grote lijnen het pragmatische beleid van de rest van de sociaal-democraten in Europa. De regering hield inflatie en overheidsbudget strak in de hand, het privatiseringsbeleid werd onverminderd voortgezet en het kabinet leidde het land soepeltjes de monetaire unie binnen. Tot dusver lijkt het er op dat de socialisten in Portugal de verkiezingen volgend jaar met vertrouwen tegemoet kunnen zien.

In Griekenland kreeg de socialistische PASOK, in 1974 in het leven geroepen door de twee jaar geleden overleden oud-premier Andreas Papandreou, bij vervroegde verkiezingen in 1996 opnieuw een meerderheid in het parlement. De PASOK van premier Kostas Simitis noemt zich de herboren, de 'nieuwe PASOK'. De sterk op Duitsland georiënteerde Simitis heeft zijn regering een Westerse, sociaal-democratische signatuur gegeven. Simitis houdt Griekenland op een krachtige pro-Europese koers, met als doel aansluiting bij de EMU in 2000. De Grieken moeten daarvoor een flink aantal onpopulaire maatregelen slikken. De verwachting is dat Simitis zonder al te veel problemen de volgende verkiezingen haalt.

NRC Webpagina's
29 SEPTEMBER 1998

   Bovenkant pagina


NRC Webpagina's © NRC HANDELSBLAD (web@nrc.nl) SEPTEMBER 1998