Toen ik bijna drie jaar geleden in New York arriveerde had men zojuist de term Silicon Alley uitgevonden, maar was er feitelijk nog nauwelijks sprake van een nieuwe media industrie. Tom Watson, redacteur van het zine @NY, omschreef het typische New Yorkse Internetbedrijf destijds als ,,two guys with a laptop". Het woord IPO (Initial Public Offering, oftewel een beursgang) hoorde je nergens. Het leuke van de New Yorkse Internetindustrie was dat het geen industrie was. De beginnende Internetbedrijfjes werden opgericht door studenten, aankomend acteurs en kunstenaars. In geld leek niemand geïnteresseerd, in de nieuwe revolutionaire mogelijkheden van het medium des te meer. Die bevlogenheid lijkt tegenwoordig te zijn verdwenen. Het lijkt nu of iedereen only in is for the money. Het modewoord was compelling content, nu hoor je alleen de gevleugelde woorden stock options en IPO.

De beste weg naar een vette bankrekening was in New York altijd een carrière op Wall Street of in een van de vele (oude) mediabedrijven. Tegenwoordig is het de Internetindustrie waar jonge, ambitieuze zakenmensen hun heil zoeken. De laatste maanden is er gemiddeld één New Yorks Internetbedrijf per week naar de beurs gegaan. En het resultaat is dat de jonge oprichters van bedrijven als TheGlobe.com, iVillage, About.com, 24/7, TheStreet.com, Razorfish en StarMedia stuk voor stuk multimiljonair zijn geworden. Geen van die bedrijven is ouder dan vier jaar. Allemaal verliezen ze geld alsof hun leven ervan afhangt. Maar voor elke miljonair staan tientallen minder gefortuneerde web-entrepeneurs. Want natuurlijk blijft ook in de Internetindustrie het grote geld voor de meerderheid van de bevolking buiten bereik. Om een indruk te geven van hoe al dat geld het persoonlijke leven van de jonge Internetpioniers beïnvloedt heb ik enkele uitspraken verzameld die door The New York Times, The New York Observer en New York Magazine werden opgetekend uit de monden van de nieuwe Internet rijken en hun arme jaloerse collega’s.