|
HOUSEKUNST
Zie ook: Dance agenda
Out of control
Superworklurk kan snorkelend typen
Kunstenaars op Internet
Profiel over house
|
Veejay Klein is als kunstenaar niet afhankelijk van exposities in het serieuze kunstcircuit. ,,Ik zocht na mijn academietijd een breder platform'', legt hij uit. ,,Een galerie trekt hooguit tweehonderd bezoekers per maand. En daar zijn nauwelijks leeftijdsgenote n bij van wie ik feedback krijg. Ik ben me daarom gaan richten op magazines en clubs, op directe communicatie met mijn eigen generatie.'' Klein gooide het distributietraject om. Voor modegevoelige tijdschriften als Wired, Wave, Face en Blvd maakte hij reportages die hij pas later afdrukte als vrij werk. En in nachtclub M azzo in Amsterdam begon hij in 1993 zelfgemaakte video-animaties en beeldsamples te mixen op de tonen van de housemuziek. Met een videobeam projecteerde veejay Klein op de muur zijn harten, bloemen, smilies en cartoonfiguren. ,,Ik heb de housecultu ur een smoel gegeven. Visueel was house niet zo'n happening. In de rockcultuur stond er een podium vol met muzikanten. Bij house draaiden een paar lui aan wat knoppen.'' Video heeft als medium een grote vlucht genomen en Klein kreeg de afgelopen jaren vele navolgers. Er is geen housefeest meer zonder videoperformance. Met zijn broer Onno en collega's R.E.L. en Daniëlle Kwaaitaal richtte Klein een veejay-bedrijf op. In de Amsterdamse club Chemistry staan ze vrijwel elke zaterdag van twaalf uur 's nachts tot 's morgens zeven te mixen. Maar ook op Ibiza (de internationale hoofdstad van de housescene) en in Cannes, Barcelona en Istanbul zijn partybezoekers vertrouwd geraakt m et Kleins mascotte Pilman, een dansend ecstacy-pilletje. ,,Veejay hoort tot een beeldcultuur voor de elektronische generatie. Het wordt een internationale tendens. Het buitenland liep achter, maar deze zomer hebben we op Ibiza een goede start gemaakt voor een internationale sprong. Binnenkort staat New York op het programma.'' In het clubcircuit is Pilman zijn grootste hit. Bezoekers vragen de video van het dansende roodwitte pilletje dikwijls aan en Klein ontvangt zelfs fanmail voor hem. Ook al flirt hij openlijk met verboden pilletjes, hij wenst niemand aan te sporen tot drug sgebruik. ,,De muziek en de video's zijn voldoende om in een soort trance te raken. Je kunt er drank of drugs bij gebruiken, noodzakelijk is het niet. Maar ik wil niet schijnheilig doen. Ik heb zelf veel geleerd van drugs. Ik ben van een generatie die zij n eigen roesmiddelen kiest. Ik laat me geen door de staat goedgekeurd gedrag opleggen. Gezellig dronken worden in de kroeg, alsof dat zo tof is. Mijn Pilman is een symbool, een icoontje van de housecultuur: fight for your right to party.'' |
NRC Webpagina's
9 januari 1998
|
Bovenkant pagina |